Ze świata nieruchomości - strona 83

 czwartek odbyło się pierwsze czytanie projektu na posiedzeniu sejmowych komisji: infrastruktury i finansów publicznych.

Obowiązująca od 1 stycznia 1996 r. ustawa dotyczy pomocy państwa w spłacie długoterminowych 40-60-letnich kredytów mieszkaniowych zaciągniętych przez spółdzielnie mieszkaniowe do 31 maja 1992 r., które później spłacali członkowie spółdzielni.

W latach 90. nastąpiła zmiana warunków kredytowania budownictwa, spowodowana urynkowieniem gospodarki. Wiele rodzin, które spłacały kredyty mieszkaniowe zostało dodatkowo obciążonych odsetkami naliczonymi przez banki.

 W rezultacie narosły one tak bardzo, że przekroczyły nawet kilkakrotnie koszty budowy. W ten sposób powstały nieściągalne długi, których wyegzekwowanie jest trudne.

Projektowane przepisy, nad którymi pracowali w czwartek posłowie mogą dotyczyć ok. 105 tys. rodzin. Z danych banku PKO BP - obsługuje on największy portfel takich kredytów - na koniec 2008 roku zadłużenie wynosiło ponad 8 mld 771 mln zł.

Jak wyjaśniał poseł sprawozdawca Tadeusz Kopeć z PO, jeden z przepisów zakłada umorzenie kredytobiorcom 50 proc. skapitalizowanych odsetek pod warunkiem, że przez 20 lat regularnie spłacali kredyt. Środki na pokrycie należności dla banków mają pochodzić z budżetu państwa.

Kopeć zaznaczył, że dla większości kredytobiorców ten 20-letni okres spłaty długu upływa w 2017 r. - Szacuje się, że na koniec 2017 roku umorzone zostanie ok. 95 proc. zadłużenia, co faktycznie będzie oznaczało finalizowanie przedmiotowej pomocy państwa - powiedział.

Wiceminister infrastruktury Olgierd Dziekoński poparł projekt w imieniu rządu, ale zaznaczył, że jest przeciwny wprowadzeniu zmian zwiększających wydatki budżetu w 2010 roku i proponuje ich wprowadzenie w 2012 roku.

- Poselska inicjatywa wychodzi na przeciw oczekiwaniom społecznym. Proponowane zmiany mogłyby przyczynić się do wzrostu zainteresowania kredytobiorców dokonywaniem spłat zadłużenia na preferencyjnych warunkach - mówił Dziekoński. Dodał, że jednak należy spodziewać się wzrostu wydatków budżetowych na wykup skapitalizowanych odsetek.

Zdaniem Gabrieli Masłowskiej z PiS, problem kredytów starego portfela jest poważny, gdyż obciąża on budżet państwa kwotą kilkuset milionów złotych rocznie. Jednak zaproponowane przepisy nie rozwiązuję tej sprawy. Podkreśliła, że sankcjonuje on dotychczas stosowane przez banki praktyki naliczania odsetek.

- Nie ma żadnych przepisów, które by przyzwalały bankom na kapitalizację odsetek w sytuacji, kiedy należności są regularnie spłacane - mówiła. Dodała, że potwierdzają to ekspertyzy prawne, jak i wyroki Sądu Najwyższego.

Według opinii Biura Analiz Sejmowych, poselski projekt przewiduje udzielenie pomocy publicznej na rzecz niektórych kredytobiorców, dlatego powinien być notyfikowany w Komisji Europejskiej.

Projekt został odesłany do prac w specjalnie powołanej podkomisji.

money.pl

Do końca lipca ministerstwo przekazało do Banku Gospodarstwa Krajowego dane osób uprawnionych do wypłaty 19 tys. 444 odszkodowań.

W połowie października w MSP został uruchomiony System Informatycznych Rejestrów (SIR) obsługujący rejestry: centralny i wojewódzkie. Zadaniem systemu, działającego jednocześnie w MSP oraz wszystkich urzędach wojewódzkich, jest obsługa danych niezbędnych dla realizacji prawa do rekompensaty. SIR ma przyspieszyć tempo ich wypłat.

- W lipcu 2009 r. przekazano do BGK dane osób uprawnionych do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej, umożliwiające wypłatę w sierpniu bieżącego roku 1233 rekompensat - napisano w komunikacie resortu.

Źródło:money.pl

Do końca lipca ministerstwo przekazało do Banku Gospodarstwa Krajowego dane osób uprawnionych do wypłaty 19 tys. 444 odszkodowań.

W połowie października w MSP został uruchomiony System Informatycznych Rejestrów (SIR) obsługujący rejestry: centralny i wojewódzkie. Zadaniem systemu, działającego jednocześnie w MSP oraz wszystkich urzędach wojewódzkich, jest obsługa danych niezbędnych dla realizacji prawa do rekompensaty. SIR ma przyspieszyć tempo ich wypłat.

- W lipcu 2009 r. przekazano do BGK dane osób uprawnionych do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej, umożliwiające wypłatę w sierpniu bieżącego roku 1233 rekompensat - napisano w komunikacie resortu.

Źródło:money.pl

Jak pisze agencja AP, cena wywoławcza wystawionego na sprzedaż domu, który ma zaledwie 2,7 metra szerokości (i 12,8 m długości), wynosi 2,7 mln dolarów (7,8 mln zł).

Trzypiętrowy dom z czerwonej cegły wzniesiono w 1873 r. przy ulicy Bedford w artystycznej niegdyś dzielnicy Greenwich Village na Manhattanie.

Zabudowano nim alejkę między starszymi kamienicami o numerach 75 i 77, więc nosi on nietypowy numer 75,5.

Jak podaje agencja AP, budynek uchodzi za ciekawostkę architektoniczną i jest jednym z najchętniej fotografowanych obiektów w Greenwich Village. W przeszłości mieszkały w nim m.in. poetka Edna St. Vincent Millay oraz antropolożka Margaret Mead.

Obecni właściciele nieruchomości kupili ją w 2000 r. za 1,6 mln dolarów.

Źródło: money.pl

Jak pisze agencja AP, cena wywoławcza wystawionego na sprzedaż domu, który ma zaledwie 2,7 metra szerokości (i 12,8 m długości), wynosi 2,7 mln dolarów (7,8 mln zł).

Trzypiętrowy dom z czerwonej cegły wzniesiono w 1873 r. przy ulicy Bedford w artystycznej niegdyś dzielnicy Greenwich Village na Manhattanie.

Zabudowano nim alejkę między starszymi kamienicami o numerach 75 i 77, więc nosi on nietypowy numer 75,5.

Jak podaje agencja AP, budynek uchodzi za ciekawostkę architektoniczną i jest jednym z najchętniej fotografowanych obiektów w Greenwich Village. W przeszłości mieszkały w nim m.in. poetka Edna St. Vincent Millay oraz antropolożka Margaret Mead.

Obecni właściciele nieruchomości kupili ją w 2000 r. za 1,6 mln dolarów.

Źródło: money.pl

Na rynku inwestycyjnym doszło do niewielu transakcji sprzedaży obiektów handlowych, a banki zaostrzyły kryteria przyznawania kredytów na nowe, nie tylko handlowe, inwestycje.

Niektóre inwestycje zostały wstrzymane jeszcze na etapie planowania, a niektóre już na etapie prac budowlanych - czytamy w raporcie.

W efekcie z planowanego w latach poprzednich na rok 2009 miliona mkw. nowych powierzchni handlowej podaż zmniejszyła się do około 740 tys. mkw. powierzchni najmu w galeriach i lokalnych centrach handlowych.

- Skutki kryzysowego wyhamowania inwestycji będą bardziej widoczne w latach 2010-2011. Kryzys zweryfikował zamiary deweloperów, zwłaszcza jeśli chodzi o małe oraz średnie miasta i to w nich wstrzymano lub opóźniono znaczną część inwestycji.

W I półroczu na rynek trafiło ok. 340 tys. mkw. nowych sklepów. Około 20 proc. nowo oddanej powierzchni to efekt rozbudowy istniejących już centrów i galerii handlowych, np. Mega Olimp w Lublinie, druga faza Galerii Piastów w Legnicy czy rozbudowa Centrum Handlowego Klif w Gdyni.

Obecnie trwa budowa projektów oferujących łącznie około 900 tys. mkw. powierzchni najmu. Nowa podaż powierzchni w galeriach i mniejszych lokalnych czy osiedlowych centrach handlowych, planowana na drugą połowę 2009 roku, utrzymuje się na poziomie nieco wyższym od tego z pierwszego półrocza. Z projektów planowanych na 2010 rok w budowie jest obecnie około 420 tys.  mkw.

Największe miasta

W ośmiu największych polskich miastach zlokalizowane jest 4,8 mln mkw. nowoczesnej powierzchni handlowej, co stanowi 67 proc. istniejących zasobów powierzchni handlowej w Polsce.

Około 40 proc. nowej podaży, oddanej w 2009 roku, pojawiło się na rynkach w dużych miastach. Najwięcej, bo 60 tys. mkw. powierzchni handlowej pojawiło się w Poznaniu, nieco ponad 34 tys. mkw. w Trójmieście, a 31 tys. mkw. we Wrocławiu.

W drugiej połowie 2009 szykują się otwarcia równie imponujących projektów jak w pierwszych sześciu miesiącach: krakowskiej Galerii Bonarka, będącej największym projektem wśród tegorocznych obiektów handlowych w Polsce.

(MM)

Na rynku inwestycyjnym doszło do niewielu transakcji sprzedaży obiektów handlowych, a banki zaostrzyły kryteria przyznawania kredytów na nowe, nie tylko handlowe, inwestycje.

Niektóre inwestycje zostały wstrzymane jeszcze na etapie planowania, a niektóre już na etapie prac budowlanych - czytamy w raporcie.

W efekcie z planowanego w latach poprzednich na rok 2009 miliona mkw. nowych powierzchni handlowej podaż zmniejszyła się do około 740 tys. mkw. powierzchni najmu w galeriach i lokalnych centrach handlowych.

- Skutki kryzysowego wyhamowania inwestycji będą bardziej widoczne w latach 2010-2011. Kryzys zweryfikował zamiary deweloperów, zwłaszcza jeśli chodzi o małe oraz średnie miasta i to w nich wstrzymano lub opóźniono znaczną część inwestycji.

W I półroczu na rynek trafiło ok. 340 tys. mkw. nowych sklepów. Około 20 proc. nowo oddanej powierzchni to efekt rozbudowy istniejących już centrów i galerii handlowych, np. Mega Olimp w Lublinie, druga faza Galerii Piastów w Legnicy czy rozbudowa Centrum Handlowego Klif w Gdyni.

Obecnie trwa budowa projektów oferujących łącznie około 900 tys. mkw. powierzchni najmu. Nowa podaż powierzchni w galeriach i mniejszych lokalnych czy osiedlowych centrach handlowych, planowana na drugą połowę 2009 roku, utrzymuje się na poziomie nieco wyższym od tego z pierwszego półrocza. Z projektów planowanych na 2010 rok w budowie jest obecnie około 420 tys.  mkw.

Największe miasta

W ośmiu największych polskich miastach zlokalizowane jest 4,8 mln mkw. nowoczesnej powierzchni handlowej, co stanowi 67 proc. istniejących zasobów powierzchni handlowej w Polsce.

Około 40 proc. nowej podaży, oddanej w 2009 roku, pojawiło się na rynkach w dużych miastach. Najwięcej, bo 60 tys. mkw. powierzchni handlowej pojawiło się w Poznaniu, nieco ponad 34 tys. mkw. w Trójmieście, a 31 tys. mkw. we Wrocławiu.

W drugiej połowie 2009 szykują się otwarcia równie imponujących projektów jak w pierwszych sześciu miesiącach: krakowskiej Galerii Bonarka, będącej największym projektem wśród tegorocznych obiektów handlowych w Polsce.

(MM)

Jeszcze niedawno mieszkania sprzedawały się w szalenie szybkim tempie - i to już w fazie budowy. Mieszkania schodziły na pniu. Większość firm deweloperskich oferowała lokale jedynie w stanie deweloperskim. Jednakże sytuacja na rynku deweloperskim znacznie się zmieniła - sprzedaż spadła, a Polacy zdecydowanie wolą wprowadzić się do gotowego już budynku, aniżeli czekać 2 czy też 3 lata na mieszkanie, które możne obejrzeć tylko na wizualizacji projektu. 

Dzisiejszy rynek mieszkań, szczególnie w dużych miastach, to rynek klienta. Kupujący dyktują warunki, a zadaniem deweloperów jest jak najlepiej sprostać ich oczekiwaniom. Bezpowrotnie skończył się czas, kiedy sama możliwość zakupu mieszkania była wystarczającym luksusem. Klienci mają świadomość swojej silnej pozycji na rynku, a ich oczekiwania względem jakości wykończeń, cen i estetyki rosną z roku na rok. Nabywcom, którzy dodatkowo bardzo cenią sobie swój czas, deweloperzy oferują coraz częściej możliwość wykończenia mieszkania, czyli tzw. standard pod klucz.

Wybierając opcję „pod klucz” można zaoszczędzić pieniądze poprzez różnicę w kwocie podatku VAT. Podatek za zakup materiałów budowlanych wynosi 22%, podczas gdy usługa wykończenia przez dewelopera kosztuje 7% VAT. Oferta ta pozwala przede wszystkim  zaoszczędzić czas i zredukować koszty związane z zakupem materiałów i tzw. robocizną.

Mermaid Properties przygotował apartament pokazowy River House na warszawskim Mokotowie, by kupujący mogli zobaczyć już gotowy projekt do zamieszkania.

Chcemy zwrócić uwagę nie tylko na sposób, jak i jakość wykończenia oraz umeblowania. Najważniejsze jest to, że zarówno projekt osiedla, rozkłady naszych mieszkań, wszelkie udogodnienia projektowe tzw. części wspólnych w połączeniu z lokalizacją czynią z naszej inwestycji jedną z najatrakcyjniejszych propozycji na lokalnym rynku nieruchomości – mówi Łukasz Dołęga, wiceprezes zarządu Mermaid Properties.

Deweloper zadbał o wysoką jakość wykończenia inwestycji - zarówno wnętrz, jak i elewacji budynków. Kompleks River House pokryty został z zewnątrz tynkiem silikonowym oraz piaskowcem. Mermaid Properties zapewnił wszystkim mieszkańcom osiedla stolarkę okienną wykonaną z drewna oraz balustrady balkonów ze szkła i ze stali nierdzewnej. W trosce o bezpieczeństwo zamontowano rolety antywłamaniowe w oknach mieszkań na parterze. Ponadto deweloper wyposażył osiedle River House w ochronę wraz z monitoringiem.

Na dachach wszystkich budynków znajdują się ogrody, które mogą być wykupione przez mieszkańców, niezależnie od lokalizacji mieszkania. Nie zapomniano również o placu zabaw dla dzieci oraz parkingach podziemnych.

Sprzedaż gotowych mieszkań, to wprawdzie większy wysiłek dla dewelopera, gdyż nie może finansować inwestycji na bieżąco. Jednakże dla kupujących taka sytuacja jest zdecydowanie bardziej atrakcyjna i bezpieczna. Gotowy budynek pozwala dokładnie przyjrzeć się jakości jego wykonania i wykończenia, istotnie wpływając na decyzje o zakupie mieszkania.  

Mermaid Properties
inwestycje.pl

Jeszcze niedawno mieszkania sprzedawały się w szalenie szybkim tempie - i to już w fazie budowy. Mieszkania schodziły na pniu. Większość firm deweloperskich oferowała lokale jedynie w stanie deweloperskim. Jednakże sytuacja na rynku deweloperskim znacznie się zmieniła - sprzedaż spadła, a Polacy zdecydowanie wolą wprowadzić się do gotowego już budynku, aniżeli czekać 2 czy też 3 lata na mieszkanie, które możne obejrzeć tylko na wizualizacji projektu. 

Dzisiejszy rynek mieszkań, szczególnie w dużych miastach, to rynek klienta. Kupujący dyktują warunki, a zadaniem deweloperów jest jak najlepiej sprostać ich oczekiwaniom. Bezpowrotnie skończył się czas, kiedy sama możliwość zakupu mieszkania była wystarczającym luksusem. Klienci mają świadomość swojej silnej pozycji na rynku, a ich oczekiwania względem jakości wykończeń, cen i estetyki rosną z roku na rok. Nabywcom, którzy dodatkowo bardzo cenią sobie swój czas, deweloperzy oferują coraz częściej możliwość wykończenia mieszkania, czyli tzw. standard pod klucz.

Wybierając opcję „pod klucz” można zaoszczędzić pieniądze poprzez różnicę w kwocie podatku VAT. Podatek za zakup materiałów budowlanych wynosi 22%, podczas gdy usługa wykończenia przez dewelopera kosztuje 7% VAT. Oferta ta pozwala przede wszystkim  zaoszczędzić czas i zredukować koszty związane z zakupem materiałów i tzw. robocizną.

Mermaid Properties przygotował apartament pokazowy River House na warszawskim Mokotowie, by kupujący mogli zobaczyć już gotowy projekt do zamieszkania.

Chcemy zwrócić uwagę nie tylko na sposób, jak i jakość wykończenia oraz umeblowania. Najważniejsze jest to, że zarówno projekt osiedla, rozkłady naszych mieszkań, wszelkie udogodnienia projektowe tzw. części wspólnych w połączeniu z lokalizacją czynią z naszej inwestycji jedną z najatrakcyjniejszych propozycji na lokalnym rynku nieruchomości – mówi Łukasz Dołęga, wiceprezes zarządu Mermaid Properties.

Deweloper zadbał o wysoką jakość wykończenia inwestycji - zarówno wnętrz, jak i elewacji budynków. Kompleks River House pokryty został z zewnątrz tynkiem silikonowym oraz piaskowcem. Mermaid Properties zapewnił wszystkim mieszkańcom osiedla stolarkę okienną wykonaną z drewna oraz balustrady balkonów ze szkła i ze stali nierdzewnej. W trosce o bezpieczeństwo zamontowano rolety antywłamaniowe w oknach mieszkań na parterze. Ponadto deweloper wyposażył osiedle River House w ochronę wraz z monitoringiem.

Na dachach wszystkich budynków znajdują się ogrody, które mogą być wykupione przez mieszkańców, niezależnie od lokalizacji mieszkania. Nie zapomniano również o placu zabaw dla dzieci oraz parkingach podziemnych.

Sprzedaż gotowych mieszkań, to wprawdzie większy wysiłek dla dewelopera, gdyż nie może finansować inwestycji na bieżąco. Jednakże dla kupujących taka sytuacja jest zdecydowanie bardziej atrakcyjna i bezpieczna. Gotowy budynek pozwala dokładnie przyjrzeć się jakości jego wykonania i wykończenia, istotnie wpływając na decyzje o zakupie mieszkania.  

Mermaid Properties
inwestycje.pl

Zwłaszcza ta ostatnia publikacja była zaskakująco dobra. Sprzedaż domów rośnie wyraźnie już drugi kolejny miesiąc (były to dane za lipiec) i inwestorzy mogą zadać sobie pytanie, czy czynnik ten może pomóc w ożywieniu gospodarczym. Nie ulega wątpliwości, iż element ten miał istotne znaczenie przy wchodzeniu gospodarki w recesję. Przy niewielkim udziale w gospodarce (ok. 3%), w 2008 roku wkład rynku mieszkaniowego w spadek PKB w USA wyniósł aż 1 punkt procentowy.

Nadal bardzo niski poziom sprzedaży nowych domów potencjalnie może oznaczać, iż tendencja ta zacznie się odwracać, wpływając korzystnie na produkt krajowy. Trudno jednak wyobrazić sobie, aby po niedawnych doświadczeniach z kredytami hipotecznymi ten segment był jakimś specjalnie silnym motorem ożywienia. Zatem poprawa na tym rynku z pewnością jest dobrą informacją, ale raczej nie o kluczowym znaczeniu.

Po reakcji rynków na dane, w szczególności rynków akcji, można zaryzykować hipotezę, że gdyby dane były negatywnym zaskoczeniem, moglibyśmy oglądać większą przecenę. Przy każdej z kluczowych wczorajszych publikacji widać było bowiem (zaraz po danych) próbę wejścia na wyższy poziom, która niemal natychmiast była wykorzystywana przez stronę podażową do realizacji zysków. W konsekwencji notowania głównych światowych indeksów cofnęły się nieco poniżej ustanowionych wcześniej tegorocznych maksimów, ale dobre dane uniemożliwiły bardziej zdecydowaną przecenę. Na wykresie kontraktów na S&P500 widać, iż rynek konsoliduje się w okolicach 1017-1031 pkt., czekając na bardziej zdecydowany impuls (w pozytywnym scenariuszu na realizację zysków przez krótkoterminowych graczy). Notowania kontraktów na WIG20 wyglądają groźniej, gdyż kurs odbił się od górnej granicy półrocznego kanału wzrostowego, co technicznie mogłoby zapowiadać cofnięcie aż do poziomu 1900 pkt. (zwłaszcza, gdyby rynek dokończył dzieło rysowania gwiazdy wieczornej w interwale tygodniowym), ale mimo należy pamiętać, iż kluczowe znaczenie będzie miał rozwój sytuacji na amerykańskim rynku.

Sporo dzieje się na głównych parach walutowych. Wczoraj na parze EURUSD zdecydowanie przeważała strona podażowa. Zwłaszcza po tym, jak rynek nie był w stanie pozytywnie zareagować na dane o zamówieniach (godz. 14.30), sprzedającym udało się pokonać wsparcie na poziomie 1,4252, co przyspieszyło spadki, które sięgnęły poziomu 1,4206. W tych okolicach znajduje się jednak średnioterminowe wsparcie, które póki co okazało się skuteczne. Inaczej jest na parze GBPUSD, gdzie przewaga strony podażowej jest ewidentna. Przy wsparciu ze strony EURUSD para zeszła poniżej poziomu 1,6273 (krótkoterminowe wsparcie) i choć popołudniem funt odrobił część strat, wybicie nie zostało zanegowane i para ma otwartą drogę do poziomu 1,5980. W trakcie notowań azjatyckich obserwowaliśmy spadki notowań na parze USDJPY. Jen zyskiwał po tym, jak chińskie władze po raz kolejny zapowiedziały, iż podejmą kroki w celu ograniczenia niektórych inwestycji spowodowanych nadmierną akcją kredytową. Notowania pary obniżyły się z 94,30 do 93,36, przy czym największe spadki miały miejsce po pokonaniu wsparcia 93,77. Para USDJPY, mimo selektywnej pozytywnej korelacji z rynkami akcji, nadal znajduje się w trendzie spadkowym, kolejne istotne poziomy to 93,07 i 91,77. Słaba postawa funta i umacniający się jen przekładają się na wyraźne spadki na parze GBPJPY, gdzie w ciągu dwóch tygodni notowania obniżyły się o 11 figur (do 151,70). Ciekawą wypowiedź przedstawił lider japońskiej opozycji Yukio Hatoyama, który zasugerował stworzenie wspólnej waluty dla państw azjatyckich.

W dniu dzisiejszym na rynek nie napłynie duża ilość nowych kluczowych informacji. Drugi szacunek amerykańskiego PKB (za drugi kwartał), rzadko kiedy wzbudza większe emocje, choć należy pamiętać, iż rynek oczekuje niewielkiej rewizji w dół (z -1% do -1,4% w ujęciu anualizowanym). Ponadto, standardowo w czwartek tygodniowe dane z amerykańskiego rynku pracy. Po niespodziewanym pogorszeniu w minionym tygodniu (wzrost do 576 tys.), rynek oczekuje tym razem niewielkiej poprawy (konsensus to 562 tys.).

 
Przemysław Kwiecień
X-Trade Brokers Dom Maklerski S.A.
www.xtb.pl

inwestycje.pl

Zwłaszcza ta ostatnia publikacja była zaskakująco dobra. Sprzedaż domów rośnie wyraźnie już drugi kolejny miesiąc (były to dane za lipiec) i inwestorzy mogą zadać sobie pytanie, czy czynnik ten może pomóc w ożywieniu gospodarczym. Nie ulega wątpliwości, iż element ten miał istotne znaczenie przy wchodzeniu gospodarki w recesję. Przy niewielkim udziale w gospodarce (ok. 3%), w 2008 roku wkład rynku mieszkaniowego w spadek PKB w USA wyniósł aż 1 punkt procentowy.

Nadal bardzo niski poziom sprzedaży nowych domów potencjalnie może oznaczać, iż tendencja ta zacznie się odwracać, wpływając korzystnie na produkt krajowy. Trudno jednak wyobrazić sobie, aby po niedawnych doświadczeniach z kredytami hipotecznymi ten segment był jakimś specjalnie silnym motorem ożywienia. Zatem poprawa na tym rynku z pewnością jest dobrą informacją, ale raczej nie o kluczowym znaczeniu.

Po reakcji rynków na dane, w szczególności rynków akcji, można zaryzykować hipotezę, że gdyby dane były negatywnym zaskoczeniem, moglibyśmy oglądać większą przecenę. Przy każdej z kluczowych wczorajszych publikacji widać było bowiem (zaraz po danych) próbę wejścia na wyższy poziom, która niemal natychmiast była wykorzystywana przez stronę podażową do realizacji zysków. W konsekwencji notowania głównych światowych indeksów cofnęły się nieco poniżej ustanowionych wcześniej tegorocznych maksimów, ale dobre dane uniemożliwiły bardziej zdecydowaną przecenę. Na wykresie kontraktów na S&P500 widać, iż rynek konsoliduje się w okolicach 1017-1031 pkt., czekając na bardziej zdecydowany impuls (w pozytywnym scenariuszu na realizację zysków przez krótkoterminowych graczy). Notowania kontraktów na WIG20 wyglądają groźniej, gdyż kurs odbił się od górnej granicy półrocznego kanału wzrostowego, co technicznie mogłoby zapowiadać cofnięcie aż do poziomu 1900 pkt. (zwłaszcza, gdyby rynek dokończył dzieło rysowania gwiazdy wieczornej w interwale tygodniowym), ale mimo należy pamiętać, iż kluczowe znaczenie będzie miał rozwój sytuacji na amerykańskim rynku.

Sporo dzieje się na głównych parach walutowych. Wczoraj na parze EURUSD zdecydowanie przeważała strona podażowa. Zwłaszcza po tym, jak rynek nie był w stanie pozytywnie zareagować na dane o zamówieniach (godz. 14.30), sprzedającym udało się pokonać wsparcie na poziomie 1,4252, co przyspieszyło spadki, które sięgnęły poziomu 1,4206. W tych okolicach znajduje się jednak średnioterminowe wsparcie, które póki co okazało się skuteczne. Inaczej jest na parze GBPUSD, gdzie przewaga strony podażowej jest ewidentna. Przy wsparciu ze strony EURUSD para zeszła poniżej poziomu 1,6273 (krótkoterminowe wsparcie) i choć popołudniem funt odrobił część strat, wybicie nie zostało zanegowane i para ma otwartą drogę do poziomu 1,5980. W trakcie notowań azjatyckich obserwowaliśmy spadki notowań na parze USDJPY. Jen zyskiwał po tym, jak chińskie władze po raz kolejny zapowiedziały, iż podejmą kroki w celu ograniczenia niektórych inwestycji spowodowanych nadmierną akcją kredytową. Notowania pary obniżyły się z 94,30 do 93,36, przy czym największe spadki miały miejsce po pokonaniu wsparcia 93,77. Para USDJPY, mimo selektywnej pozytywnej korelacji z rynkami akcji, nadal znajduje się w trendzie spadkowym, kolejne istotne poziomy to 93,07 i 91,77. Słaba postawa funta i umacniający się jen przekładają się na wyraźne spadki na parze GBPJPY, gdzie w ciągu dwóch tygodni notowania obniżyły się o 11 figur (do 151,70). Ciekawą wypowiedź przedstawił lider japońskiej opozycji Yukio Hatoyama, który zasugerował stworzenie wspólnej waluty dla państw azjatyckich.

W dniu dzisiejszym na rynek nie napłynie duża ilość nowych kluczowych informacji. Drugi szacunek amerykańskiego PKB (za drugi kwartał), rzadko kiedy wzbudza większe emocje, choć należy pamiętać, iż rynek oczekuje niewielkiej rewizji w dół (z -1% do -1,4% w ujęciu anualizowanym). Ponadto, standardowo w czwartek tygodniowe dane z amerykańskiego rynku pracy. Po niespodziewanym pogorszeniu w minionym tygodniu (wzrost do 576 tys.), rynek oczekuje tym razem niewielkiej poprawy (konsensus to 562 tys.).

 
Przemysław Kwiecień
X-Trade Brokers Dom Maklerski S.A.
www.xtb.pl

inwestycje.pl

Minister finansów opublikował obwieszczenie, określające nowe stawki podatków i opłat lokalnych na 2010 rok.

Maksymalny limit opłaty, którą wyznacza w drodze uchwały Rada Gminy wzrasta od nowego roku zgodnie ze wzrostem inflacji. I tak od gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, bez względu na sposób zakwalifikowania w ewidencji gruntów i budynków - z 0,74 zł od 1 m2 powierzchni limit maksymalny wzrośnie do 0,77 zł za m2.

Od budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz od budynków mieszkalnych lub ich części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej - z 19,81 zł od 1 m2 powierzchni użytkowej do 20,51 złotych.

Limit dzienny opłaty targowej z 681,54 zł wzrasta do 681,54 zł.

Opłatę targową pobiera się od osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek
organizacyjnych niemających osobowości prawnej, dokonujących sprzedaży na targowiskach.

Opłacie targowej nie podlega sprzedaż dokonywana w budynkach lub częściach budynków, z wyjątkiem targowisk pod dachem oraz hal używanych do targów, aukcji i wystaw.

Źródło:money.pl

Minister finansów opublikował obwieszczenie, określające nowe stawki podatków i opłat lokalnych na 2010 rok.

Maksymalny limit opłaty, którą wyznacza w drodze uchwały Rada Gminy wzrasta od nowego roku zgodnie ze wzrostem inflacji. I tak od gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, bez względu na sposób zakwalifikowania w ewidencji gruntów i budynków - z 0,74 zł od 1 m2 powierzchni limit maksymalny wzrośnie do 0,77 zł za m2.

Od budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz od budynków mieszkalnych lub ich części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej - z 19,81 zł od 1 m2 powierzchni użytkowej do 20,51 złotych.

Limit dzienny opłaty targowej z 681,54 zł wzrasta do 681,54 zł.

Opłatę targową pobiera się od osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek
organizacyjnych niemających osobowości prawnej, dokonujących sprzedaży na targowiskach.

Opłacie targowej nie podlega sprzedaż dokonywana w budynkach lub częściach budynków, z wyjątkiem targowisk pod dachem oraz hal używanych do targów, aukcji i wystaw.

Źródło:money.pl

Od szczytu hossy mieszkaniowej ceny domów w USA spadły o 30 proc. w ciągu trzech lat. Liczba wydanych pozwoleń na budowę spadła o 70 proc., a ukończonych budów o ponad połowę. Czy taki sam scenariusz może ziścić się w Polsce?

Aby odpowiedzieć sobie na to pytanie, prześledźmy, co właściwie stało się w USA w ostatnich trzech latach. Przyczyny wzrostu cen nieruchomości (wzrost dostępności kredytów) są powszechnie znane i jest to element wspólny dla rynku nieruchomości na całym świecie w tym także w Polsce. Dlatego zajmijmy się raczej tym, co działo się po osiągnięciu punktu kulminacyjnego.

Rynek w USA

Indeks cen domów S&P/CaseShiller (mierzący ceny domów w 20 amerykańskich metropoliach) osiągnął swój szczytowy poziom w lipcu 2006 roku, a więc na długo przed załamaniem rynków finansowych. Popyt po prostu osiągnął maksimum przy rekordowo wysokich cenach, które stały się barierą dla kupujących, zwłaszcza że był to okres dynamicznego zacieśniania polityki pieniężnej (Fed dokonał siedemnastu kolejnych podwyżek stóp procentowych).

Pierwszy rok po osiągnięciu szczytu nie przyniósł wyraźnej zmiany ceny domów (średnio spadły one o 3,8 proc.), co można nazwać okresem stabilizacji przed późniejszym załamaniem cen (jak zobaczymy niżej, w Polsce przechodziliśmy podobny okres). Dopiero dwa kolejne lata, którym - co istotne - towarzyszyło załamanie rynku kredytowego, a później finansowego - przyniosły zdecydowany spadek cen, aż do wyhamowania tendencji w połowie 2009 r. Trwają spory, co do tego, czy wyhamowanie ma charakter trwały.

Open Finance

O ile nie ma pewności, co do tego, że spadek cen domów w USA zbliżył się do końca, o tyle z większym prawdopodobieństwem można powiedzieć, iż rynek budowy nowych domów dotarł w okolice dna. Liczba wydawanych pozwoleń na budowę spadła w ciągu zaledwie trzech lat z 1,7 do 0,56 mln rocznie (wskaźnik podawany jest w ujęciu zannualizowanym, co oznacza że bieżące wskazania są ekstrapolowane na kolejnych 12 miesięcy), podobnie stało się z liczbą budów rozpoczętych, natomiast liczba domów, których budowę zakończono spadła o ponad połowę.

Open Finance

Łatwo zorientować się, że rynek budownictwa mieszkalnego załamał się szybciej niż ceny domów, co prowadzi do przykrego wniosku dla rodzimych deweloperów - ograniczenie podaży nie musi oznaczać zatrzymania spadku cen. Wynika to z prostej konstatacji - to podaż dopasowuje się do popytu a nie odwrotnie. Zatem stawianie tezy, że ograniczenie podaży nowych mieszkań wymusi w Polsce zatrzymanie spadku cen lub nawet ich wzrost, jest ryzykowne.

Odnotujmy też, że o ile liczba wydanych pozwoleń na budowę z grubsza odpowiada liczbie rozpoczętych budów domów, to już liczba domów, których budowę ukończono, jest w każdym roku znacznie wyższa niż liczba wydanych pozwoleń. Wynika to z opóźnienia czasowego - część domów budowano już w czasie, w którym kryzys mieszkaniowy trwał. Jednak budowy kończono, ponieważ tylko w ten sposób można odzyskać przynajmniej część pieniędzy włożonych w budowę. Dom nieukończony trudniej sprzedać niż ukończony.

Zatem możemy spodziewać się, że liczba budów ukończonych będzie stopniowo malała, podczas gdy liczba wydawanych pozwoleń na budowę i liczba budów rozpoczętych powinna zacząć się stabilizować, ponieważ jest ona najniższa od lat 60. XX wieku, gdy USA miały o połowę mniej obywateli niż w 2009 r..

Teraz Polska

Oczywiście zdaję sobie sprawę, że porównywanie rynku amerykańskiego z polskim to zadanie karkołomne ze względu na liczne różnice tkwiące choćby w historii rynków. Jednak pod względem liczb możemy mówić o pewnego rodzaju podobieństwach. Szczyt budowlany w Polsce przypadł na rok 2007 (o rok później niż w USA), wtedy także zanotowano rekordowo wysoką liczbę udzielonych kredytów (o prawie połowę wyższą niż w 2006 r.), zatem bez wątpienia to dostęp do kredytów był akceleratorem tego rynku.

Open Finance

_{Źródło: GUS}

Łatwo zauważyć, że od 2007 r. spada liczba wydanych pozwoleń na budowę i liczba budów rozpoczętych, przy czym początkowo spadek ten nie był zbyt duży (od połowy 2007 r. do 2008 r. trwała stabilizacja rynku na wysokich poziomach, co dotyczy także cen transakcyjnych). Po części wynika to z faktu znacznej inercji urzędniczej w Polsce. Kto raz zaczął starania o pozwolenie na budowę, nie porzuca w Polsce planów "tylko" dlatego, że zmienia się koniunktura gospodarcza. Większość woli przejść gehennę administracyjną, a dopiero później ewentualnie zmienić plany. Stąd znacznie mniej domów w Polsce zaczyna się budować w porównaniu z liczbą wydanych pozwoleń, niż np. w USA. Jeszcze mniej budów udaje się zakończyć.

W załączonej tabeli widać, że liczba ukończonych budów wciąż rośnie w stosunku rocznym, choć nie ma wątpliwości, że szczyt koniunktury na rynku mieszkaniowym został dawno minięty. Dlaczego? Różnica w porównaniu do amerykańskich inwestorów polega na różnych technologiach budowy (nasze są bardziej długotrwałe) oraz struktury budownictwa. Połowa budowanych mieszkań powstaje w budownictwie jednorodzinnym w systemie gospodarczym. Nie wszyscy mają tu motywację do szybkiego podpisania protokołu technicznego odbioru budynku. Warto też dodać, że począwszy od 2009 roku zakończenie budowy wiąże się z obowiązkiem zdobycia świadectwa energetycznego. Z tym właśnie faktem należy częściowo wiązać skokowy wzrost liczby oddawanych domów w końcówce 2008 roku. Nie koniunktura o tym zadecydowała, ale chęć uniknięcia części formalności (i kosztów) związanych z nowym obowiązkiem.

Na podstawie tak przedstawionych danych możemy stwierdzić, że rynek mieszkaniowy w Polsce znajduje się w fazie o rok późniejszej niż w USA. Zatem od nadziei na uspokojenie koniunktury powinien nas dzielić także rok. Choć obydwa rynki zdają się być zupełnie różne, to pod względem liczb na tysiąc mieszkańców są zaskakująco podobne.

Open Finance

Podobieństwa i różnice

Jeśli porównamy dane z USA i Polski w przeliczeniu na tysiąc mieszkańców zauważymy, że w szczytowym okresie koniunktury mieszkaniowej ostatnich lat, urzędy wydawały pozwolenia na budowę sześciu domów na tysiąc mieszkańców. Liczba budów rozpoczętych była w Polsce o jeden dom na tysiąc osób mniejsza, zaś liczba domów, których budowa się zakończyła o dwa na tysiąc mieszkańców mniejsza (założenie z tabeli, wedle której liczba ukończonych budów w Polsce wzrośnie w tym roku jest błędne choćby ze względu na zamazanie obrazu z 2008 r. pojawieniem się świadectw energetycznych.

Zakładam więc, że szczyt pod tym względem osiągnęliśmy 2008 r., a nie że jest on dopiero przed nami). Warto w tym miejscu pamiętać o różnicach historycznych na obydwu rynkach. Nie chodzi o mityczne 1,5 mln brakujących w Polsce mieszkań (w USA także są potrzebujący), ale różnice jakie istnieją między krajem rozwiniętym i rozwijającym się (chodzi o nasycenie rynku). Gdybyśmy mieli naśladować w pełni scenariusz amerykański (spadek rynku do okolic dwóch domów na tysiąc mieszkańców), to w 2010 r. w Polsce rozpoczęto by budowę 90 tys. mieszkań i domów, a liczba oddawanych domów i mieszkań spadłaby poniżej 80 tys. rocznie.

Tak mało budowano już w całej drugiej połowie lat 90. Nie da się wykluczyć, że wobec zamrożenia wielu projektów deweloperskich wrócimy do takiego stanu rynku, choć raczej na krótko (łatwiejszy dostęp do kredytów powinien szybciej ożywić rynek).Natomiast niekoniecznie musimy naśladować USA w zachowaniu cen domów i mieszkań,a przynajmniej w jego tempie. Spadek cen o 30 proc. od szczytu w trzy lata jest co prawda możliwy (obecnie - po dwóch latach - jest to bliżej 15 proc.), ale przypomnijmy, że w USA przyłożyła się do tego rosnąca liczba bankructw konsumenckich (banki zajmowały domy i wystawiały je na sprzedaż),podczas gdy w Polsce, kredyty hipoteczne wciąż należą do najlepiej spłacanych (ok. 1 proc. nie jest regulowanych regularnie). U nas źródła podaży z tej strony rynku przynajmniej obecnie nie należy wypatrywać, są nimi natomiast deweloperzy oraz inwestorzy operujący na rynku wtórnym. Zasoby i jednych i drugich już nie będą się powiększać, a stopniowo wyczerpywać.

Deweloperzy mogą zacząć sprzedawać taniej nowe projekty (taniej ze względu na spadek kosztów materiałów, robocizny i gruntów, jaki tymczasem dokonał się, a nie jest widoczny w sprzedawanych zapasach), choć zapewne wpłynie to na średnie ceny nie wcześniej niż pod koniec przyszłego roku. O ile w ogóle - deweloperzy mogą niższymi kosztami budować swoje marże, a nie ceny dla klientów - wszystko zależeć będzie od popytu na nowe mieszkania. Nie stoi to w sprzeczności z powtarzaną przeze mnie ostatnio tezą o stabilizacji cen w najbliższych miesiącach - kilka, a kilkanaście miesięcy to spora różnica.

Emil Szweda

Od szczytu hossy mieszkaniowej ceny domów w USA spadły o 30 proc. w ciągu trzech lat. Liczba wydanych pozwoleń na budowę spadła o 70 proc., a ukończonych budów o ponad połowę. Czy taki sam scenariusz może ziścić się w Polsce?

Aby odpowiedzieć sobie na to pytanie, prześledźmy, co właściwie stało się w USA w ostatnich trzech latach. Przyczyny wzrostu cen nieruchomości (wzrost dostępności kredytów) są powszechnie znane i jest to element wspólny dla rynku nieruchomości na całym świecie w tym także w Polsce. Dlatego zajmijmy się raczej tym, co działo się po osiągnięciu punktu kulminacyjnego.

Rynek w USA

Indeks cen domów S&P/CaseShiller (mierzący ceny domów w 20 amerykańskich metropoliach) osiągnął swój szczytowy poziom w lipcu 2006 roku, a więc na długo przed załamaniem rynków finansowych. Popyt po prostu osiągnął maksimum przy rekordowo wysokich cenach, które stały się barierą dla kupujących, zwłaszcza że był to okres dynamicznego zacieśniania polityki pieniężnej (Fed dokonał siedemnastu kolejnych podwyżek stóp procentowych).

Pierwszy rok po osiągnięciu szczytu nie przyniósł wyraźnej zmiany ceny domów (średnio spadły one o 3,8 proc.), co można nazwać okresem stabilizacji przed późniejszym załamaniem cen (jak zobaczymy niżej, w Polsce przechodziliśmy podobny okres). Dopiero dwa kolejne lata, którym - co istotne - towarzyszyło załamanie rynku kredytowego, a później finansowego - przyniosły zdecydowany spadek cen, aż do wyhamowania tendencji w połowie 2009 r. Trwają spory, co do tego, czy wyhamowanie ma charakter trwały.

Open Finance

O ile nie ma pewności, co do tego, że spadek cen domów w USA zbliżył się do końca, o tyle z większym prawdopodobieństwem można powiedzieć, iż rynek budowy nowych domów dotarł w okolice dna. Liczba wydawanych pozwoleń na budowę spadła w ciągu zaledwie trzech lat z 1,7 do 0,56 mln rocznie (wskaźnik podawany jest w ujęciu zannualizowanym, co oznacza że bieżące wskazania są ekstrapolowane na kolejnych 12 miesięcy), podobnie stało się z liczbą budów rozpoczętych, natomiast liczba domów, których budowę zakończono spadła o ponad połowę.

Open Finance

Łatwo zorientować się, że rynek budownictwa mieszkalnego załamał się szybciej niż ceny domów, co prowadzi do przykrego wniosku dla rodzimych deweloperów - ograniczenie podaży nie musi oznaczać zatrzymania spadku cen. Wynika to z prostej konstatacji - to podaż dopasowuje się do popytu a nie odwrotnie. Zatem stawianie tezy, że ograniczenie podaży nowych mieszkań wymusi w Polsce zatrzymanie spadku cen lub nawet ich wzrost, jest ryzykowne.

Odnotujmy też, że o ile liczba wydanych pozwoleń na budowę z grubsza odpowiada liczbie rozpoczętych budów domów, to już liczba domów, których budowę ukończono, jest w każdym roku znacznie wyższa niż liczba wydanych pozwoleń. Wynika to z opóźnienia czasowego - część domów budowano już w czasie, w którym kryzys mieszkaniowy trwał. Jednak budowy kończono, ponieważ tylko w ten sposób można odzyskać przynajmniej część pieniędzy włożonych w budowę. Dom nieukończony trudniej sprzedać niż ukończony.

Zatem możemy spodziewać się, że liczba budów ukończonych będzie stopniowo malała, podczas gdy liczba wydawanych pozwoleń na budowę i liczba budów rozpoczętych powinna zacząć się stabilizować, ponieważ jest ona najniższa od lat 60. XX wieku, gdy USA miały o połowę mniej obywateli niż w 2009 r..

Teraz Polska

Oczywiście zdaję sobie sprawę, że porównywanie rynku amerykańskiego z polskim to zadanie karkołomne ze względu na liczne różnice tkwiące choćby w historii rynków. Jednak pod względem liczb możemy mówić o pewnego rodzaju podobieństwach. Szczyt budowlany w Polsce przypadł na rok 2007 (o rok później niż w USA), wtedy także zanotowano rekordowo wysoką liczbę udzielonych kredytów (o prawie połowę wyższą niż w 2006 r.), zatem bez wątpienia to dostęp do kredytów był akceleratorem tego rynku.

Open Finance

_{Źródło: GUS}

Łatwo zauważyć, że od 2007 r. spada liczba wydanych pozwoleń na budowę i liczba budów rozpoczętych, przy czym początkowo spadek ten nie był zbyt duży (od połowy 2007 r. do 2008 r. trwała stabilizacja rynku na wysokich poziomach, co dotyczy także cen transakcyjnych). Po części wynika to z faktu znacznej inercji urzędniczej w Polsce. Kto raz zaczął starania o pozwolenie na budowę, nie porzuca w Polsce planów "tylko" dlatego, że zmienia się koniunktura gospodarcza. Większość woli przejść gehennę administracyjną, a dopiero później ewentualnie zmienić plany. Stąd znacznie mniej domów w Polsce zaczyna się budować w porównaniu z liczbą wydanych pozwoleń, niż np. w USA. Jeszcze mniej budów udaje się zakończyć.

W załączonej tabeli widać, że liczba ukończonych budów wciąż rośnie w stosunku rocznym, choć nie ma wątpliwości, że szczyt koniunktury na rynku mieszkaniowym został dawno minięty. Dlaczego? Różnica w porównaniu do amerykańskich inwestorów polega na różnych technologiach budowy (nasze są bardziej długotrwałe) oraz struktury budownictwa. Połowa budowanych mieszkań powstaje w budownictwie jednorodzinnym w systemie gospodarczym. Nie wszyscy mają tu motywację do szybkiego podpisania protokołu technicznego odbioru budynku. Warto też dodać, że począwszy od 2009 roku zakończenie budowy wiąże się z obowiązkiem zdobycia świadectwa energetycznego. Z tym właśnie faktem należy częściowo wiązać skokowy wzrost liczby oddawanych domów w końcówce 2008 roku. Nie koniunktura o tym zadecydowała, ale chęć uniknięcia części formalności (i kosztów) związanych z nowym obowiązkiem.

Na podstawie tak przedstawionych danych możemy stwierdzić, że rynek mieszkaniowy w Polsce znajduje się w fazie o rok późniejszej niż w USA. Zatem od nadziei na uspokojenie koniunktury powinien nas dzielić także rok. Choć obydwa rynki zdają się być zupełnie różne, to pod względem liczb na tysiąc mieszkańców są zaskakująco podobne.

Open Finance

Podobieństwa i różnice

Jeśli porównamy dane z USA i Polski w przeliczeniu na tysiąc mieszkańców zauważymy, że w szczytowym okresie koniunktury mieszkaniowej ostatnich lat, urzędy wydawały pozwolenia na budowę sześciu domów na tysiąc mieszkańców. Liczba budów rozpoczętych była w Polsce o jeden dom na tysiąc osób mniejsza, zaś liczba domów, których budowa się zakończyła o dwa na tysiąc mieszkańców mniejsza (założenie z tabeli, wedle której liczba ukończonych budów w Polsce wzrośnie w tym roku jest błędne choćby ze względu na zamazanie obrazu z 2008 r. pojawieniem się świadectw energetycznych.

Zakładam więc, że szczyt pod tym względem osiągnęliśmy 2008 r., a nie że jest on dopiero przed nami). Warto w tym miejscu pamiętać o różnicach historycznych na obydwu rynkach. Nie chodzi o mityczne 1,5 mln brakujących w Polsce mieszkań (w USA także są potrzebujący), ale różnice jakie istnieją między krajem rozwiniętym i rozwijającym się (chodzi o nasycenie rynku). Gdybyśmy mieli naśladować w pełni scenariusz amerykański (spadek rynku do okolic dwóch domów na tysiąc mieszkańców), to w 2010 r. w Polsce rozpoczęto by budowę 90 tys. mieszkań i domów, a liczba oddawanych domów i mieszkań spadłaby poniżej 80 tys. rocznie.

Tak mało budowano już w całej drugiej połowie lat 90. Nie da się wykluczyć, że wobec zamrożenia wielu projektów deweloperskich wrócimy do takiego stanu rynku, choć raczej na krótko (łatwiejszy dostęp do kredytów powinien szybciej ożywić rynek).Natomiast niekoniecznie musimy naśladować USA w zachowaniu cen domów i mieszkań,a przynajmniej w jego tempie. Spadek cen o 30 proc. od szczytu w trzy lata jest co prawda możliwy (obecnie - po dwóch latach - jest to bliżej 15 proc.), ale przypomnijmy, że w USA przyłożyła się do tego rosnąca liczba bankructw konsumenckich (banki zajmowały domy i wystawiały je na sprzedaż),podczas gdy w Polsce, kredyty hipoteczne wciąż należą do najlepiej spłacanych (ok. 1 proc. nie jest regulowanych regularnie). U nas źródła podaży z tej strony rynku przynajmniej obecnie nie należy wypatrywać, są nimi natomiast deweloperzy oraz inwestorzy operujący na rynku wtórnym. Zasoby i jednych i drugich już nie będą się powiększać, a stopniowo wyczerpywać.

Deweloperzy mogą zacząć sprzedawać taniej nowe projekty (taniej ze względu na spadek kosztów materiałów, robocizny i gruntów, jaki tymczasem dokonał się, a nie jest widoczny w sprzedawanych zapasach), choć zapewne wpłynie to na średnie ceny nie wcześniej niż pod koniec przyszłego roku. O ile w ogóle - deweloperzy mogą niższymi kosztami budować swoje marże, a nie ceny dla klientów - wszystko zależeć będzie od popytu na nowe mieszkania. Nie stoi to w sprzeczności z powtarzaną przeze mnie ostatnio tezą o stabilizacji cen w najbliższych miesiącach - kilka, a kilkanaście miesięcy to spora różnica.

Emil Szweda

W pierwszym kwartale 2009 r. oddano do użytku rekordową ilość, ponad 491 tys. m.kw. powierzchni magazynowych. W budowie jest jeszcze 518 tys. m.kw., które w tym roku będą gotowe. Według analityków z Cushman & Wakefield, tak duża podaż spowodowała wzrost wskaźnika pustostanów do poziomu 13,6 proc. w porównaniu do 10 proc. w IV kw. 2008 r. Ustabilizował się poziom czynszów, a w części lokalizacji ceny spadły. Taka sytuacja doprowadziła do ograniczenia nowych inwestycji, co w kolejnych latach może doprowadzić do ponownej przewagi popytu nad podażą. Tym bardziej że w Polsce zapotrzebowanie na powierzchnie magazynowe wciąż jest duże.

2/3 transakcji mniej

Ogromne powierzchnie wchodzące w tym roku na rynek są efektem decyzji o budowie podejmowanych w szczycie hossy, mniej więcej w połowie 2008 r. Gdy na arenie pojawił się kryzys finansowy, zmieniło się podejście. Banki ograniczyły dostęp do kredytów, klienci dążą do cięcia kosztów, a deweloperzy starają się minimalizować ryzyko i ograniczać zaangażowanie kapitałowe. Z tego powodu kończy się jedynie rozpoczęte przedsięwzięcia i wstrzymuje nowe.

Deweloperzy rezygnują też z budowy magazynów spekulacyjnych na rzecz inwestycji przygotowywanych pod konkretnego najemcę. Dziś wynajem magazynów nie jest sprawą prostą, ale taki stan rzeczy nie będzie trwać wiecznie. Teraz magazynów jest nieco za dużo, ale za kilka kwartałów sytuacja się odwróci. Dlatego dzisiaj zachęcamy inwestorów do rozpoczynania budowy magazynów - dzięki temu unikną niedoborów w przyszłości - przekonuje Mike Musil, prezes zarządu spółki Metropolis.

Na razie jednak dominują spadki. Wolumen transakcji zawartych w okresie styczeń-marzec opiewa na 134 tys. m. kw., co oznacza spadek o 68 proc. w porównaniu do odpowiedniego okresu rok temu. Ponad połowa nowych umów dotyczy magazynów na Górnym Śląsku. - Przy spadku zainteresowania wynajmem powierzchni magazynowych, właśnie ten region wyrasta na lidera - komentuje Mike Musil.

Atrakcyjne ceny i lokalizacje

Podstawą sukcesu kompleksów magazynowych jest lokalizacja. Górny Śląsk z rozwiniętym przemysłem jest także miejscem przecięcia ważnych szlaków transportowych i przyciąga uwagę inwestorów. Mówią o tym same transakcje na rynku i przedsięwzięcia budowlane.

Intermarche wynajął 28,5 tys. m.kw. w Panattoni Park Mysłowice. W tym roku była to największa umowa najmu. Firma SEGRO poinformowała o zakończeniu drugiej fazy budowy centrum logistycznego Tulipan Park Gliwice. Docelowo na 48 ha będzie do dyspozycji 200 tys. m.kw. powierzchni magazynowych (już teraz jest 115 tys. m.kw.). Kompleks położony jest w sąsiedztwie autostrady A4, łączącej Kraków z Wrocławiem i zachodnią granicą Polski i leży kilka kilometrów od budowanego węzła Sośnica - skrzyżowania autostrad A4 i A1. Będzie to największy węzeł drogowy w tej części Europy, długość ślimaków wyniesie 30 km. Właśnie ta lokalizacja należy do najatrakcyjniejszych w Polsce, tym bardziej że zlokalizowana w tym rejonie gmina Gierałtowice odrolniła 600 ha gruntów i zachęca inwestorów, ułatwiając załatwienie wszelkich formalności. Na procedury wystarczają trzy tygodnie.

Dosłownie kilkaset metrów od budowanego węzła leżą tereny Synergy Park, przedsięwzięcia firmy Metropolis. - Park różni się od standardowych przedsięwzięć. Nie budujemy magazynów na wynajem, ale sprzedajemy inwestorom działki dostosowane do ich potrzeb. Minimalna wielkość działki to 1 ha - wyjaśnia Mike Musil.

Dziś takie przedsięwzięcia mają wzięcie, ponieważ ceny nieruchomości przemysłowych w miastach wciąż są wysokie. Poza centrami można znaleźć dogodnie zlokalizowane magazyny. Co prawda, według danych Cushman & Wakefield, ceny ustabilizowały się na poziomie z IV kwartału ubiegłego roku, jednak część parków biznesowo-przemysłowych obniżyła je o 20-25 proc. Jeśli połączyć to z przygotowaną infrastrukturą i lokalizacją, takie przedsięwzięcia są dla firm atrakcyjne i mimo zmniejszonego popytu podpisuje się kolejne umowy.

- Zainteresowanie jest niższe, niż byśmy tego oczekiwali, ale mamy klientów. Ostatnio duża firma kupiła 5 ha, finalizujemy kolejną transakcję, mamy kilka rezerwacji - tłumaczy prezes Metropolis. Firma dysponuje powierzchnią ponad 70 ha, w tym roku przygotowała na sprzedaż 25 ha. Zdaniem Mike'a Musila, nie powinno być problemów ze sprzedażą tych terenów.

Szanse rozwoju

Poza Górnym Śląskiem atrakcyjne są także parki biznesowo-przemysłowe zlokalizowane na obrzeżach większych miast, takie jak np. wrocławski ProLogis Park, czy Panattoni Park w pobliżu Łodzi. W całości został już wynajęty Panattoni Park Wrocław I o powierzchni 84 tys. m2. To magazyny na Bielanach Wrocławskich, przy drodze nr 35, łączącej Wrocław ze stolicą Czech. W pobliżu jest też skrzyżowanie autostrady A4 i drogi ekspresowej E67.

Firma buduje też m.in. Park Wrocław II, docelowo na 60 tys. m.kw. powierzchni magazynowych, oraz Park Mysłowice, gdzie powstaje 28 tys. m.kw. Dalszy rozwój planuje też Metropolis i choć priorytetem firmy pozostaje Górny Śląsk, Mike Musil nie wyklucza inwestycji w innych regionach.

Szansą dla polskich parków jest też sytuacja przedsiębiorstw z Europy Zachodniej, głównie niemieckich. Borykając się z problemami u siebie, mogą przenosić część działalności operacyjnej do Polski. Jeżeli szanse na rozwój zostaną wykorzystane, być może w okolicach Gliwic powstanie centrum podobne do logistycznego euroregionu Moza-Ren, który skupia ćwierć miliona firm.

Wojciech Kwinta

interia.pl

W pierwszym kwartale 2009 r. oddano do użytku rekordową ilość, ponad 491 tys. m.kw. powierzchni magazynowych. W budowie jest jeszcze 518 tys. m.kw., które w tym roku będą gotowe. Według analityków z Cushman & Wakefield, tak duża podaż spowodowała wzrost wskaźnika pustostanów do poziomu 13,6 proc. w porównaniu do 10 proc. w IV kw. 2008 r. Ustabilizował się poziom czynszów, a w części lokalizacji ceny spadły. Taka sytuacja doprowadziła do ograniczenia nowych inwestycji, co w kolejnych latach może doprowadzić do ponownej przewagi popytu nad podażą. Tym bardziej że w Polsce zapotrzebowanie na powierzchnie magazynowe wciąż jest duże.

2/3 transakcji mniej

Ogromne powierzchnie wchodzące w tym roku na rynek są efektem decyzji o budowie podejmowanych w szczycie hossy, mniej więcej w połowie 2008 r. Gdy na arenie pojawił się kryzys finansowy, zmieniło się podejście. Banki ograniczyły dostęp do kredytów, klienci dążą do cięcia kosztów, a deweloperzy starają się minimalizować ryzyko i ograniczać zaangażowanie kapitałowe. Z tego powodu kończy się jedynie rozpoczęte przedsięwzięcia i wstrzymuje nowe.

Deweloperzy rezygnują też z budowy magazynów spekulacyjnych na rzecz inwestycji przygotowywanych pod konkretnego najemcę. Dziś wynajem magazynów nie jest sprawą prostą, ale taki stan rzeczy nie będzie trwać wiecznie. Teraz magazynów jest nieco za dużo, ale za kilka kwartałów sytuacja się odwróci. Dlatego dzisiaj zachęcamy inwestorów do rozpoczynania budowy magazynów - dzięki temu unikną niedoborów w przyszłości - przekonuje Mike Musil, prezes zarządu spółki Metropolis.

Na razie jednak dominują spadki. Wolumen transakcji zawartych w okresie styczeń-marzec opiewa na 134 tys. m. kw., co oznacza spadek o 68 proc. w porównaniu do odpowiedniego okresu rok temu. Ponad połowa nowych umów dotyczy magazynów na Górnym Śląsku. - Przy spadku zainteresowania wynajmem powierzchni magazynowych, właśnie ten region wyrasta na lidera - komentuje Mike Musil.

Atrakcyjne ceny i lokalizacje

Podstawą sukcesu kompleksów magazynowych jest lokalizacja. Górny Śląsk z rozwiniętym przemysłem jest także miejscem przecięcia ważnych szlaków transportowych i przyciąga uwagę inwestorów. Mówią o tym same transakcje na rynku i przedsięwzięcia budowlane.

Intermarche wynajął 28,5 tys. m.kw. w Panattoni Park Mysłowice. W tym roku była to największa umowa najmu. Firma SEGRO poinformowała o zakończeniu drugiej fazy budowy centrum logistycznego Tulipan Park Gliwice. Docelowo na 48 ha będzie do dyspozycji 200 tys. m.kw. powierzchni magazynowych (już teraz jest 115 tys. m.kw.). Kompleks położony jest w sąsiedztwie autostrady A4, łączącej Kraków z Wrocławiem i zachodnią granicą Polski i leży kilka kilometrów od budowanego węzła Sośnica - skrzyżowania autostrad A4 i A1. Będzie to największy węzeł drogowy w tej części Europy, długość ślimaków wyniesie 30 km. Właśnie ta lokalizacja należy do najatrakcyjniejszych w Polsce, tym bardziej że zlokalizowana w tym rejonie gmina Gierałtowice odrolniła 600 ha gruntów i zachęca inwestorów, ułatwiając załatwienie wszelkich formalności. Na procedury wystarczają trzy tygodnie.

Dosłownie kilkaset metrów od budowanego węzła leżą tereny Synergy Park, przedsięwzięcia firmy Metropolis. - Park różni się od standardowych przedsięwzięć. Nie budujemy magazynów na wynajem, ale sprzedajemy inwestorom działki dostosowane do ich potrzeb. Minimalna wielkość działki to 1 ha - wyjaśnia Mike Musil.

Dziś takie przedsięwzięcia mają wzięcie, ponieważ ceny nieruchomości przemysłowych w miastach wciąż są wysokie. Poza centrami można znaleźć dogodnie zlokalizowane magazyny. Co prawda, według danych Cushman & Wakefield, ceny ustabilizowały się na poziomie z IV kwartału ubiegłego roku, jednak część parków biznesowo-przemysłowych obniżyła je o 20-25 proc. Jeśli połączyć to z przygotowaną infrastrukturą i lokalizacją, takie przedsięwzięcia są dla firm atrakcyjne i mimo zmniejszonego popytu podpisuje się kolejne umowy.

- Zainteresowanie jest niższe, niż byśmy tego oczekiwali, ale mamy klientów. Ostatnio duża firma kupiła 5 ha, finalizujemy kolejną transakcję, mamy kilka rezerwacji - tłumaczy prezes Metropolis. Firma dysponuje powierzchnią ponad 70 ha, w tym roku przygotowała na sprzedaż 25 ha. Zdaniem Mike'a Musila, nie powinno być problemów ze sprzedażą tych terenów.

Szanse rozwoju

Poza Górnym Śląskiem atrakcyjne są także parki biznesowo-przemysłowe zlokalizowane na obrzeżach większych miast, takie jak np. wrocławski ProLogis Park, czy Panattoni Park w pobliżu Łodzi. W całości został już wynajęty Panattoni Park Wrocław I o powierzchni 84 tys. m2. To magazyny na Bielanach Wrocławskich, przy drodze nr 35, łączącej Wrocław ze stolicą Czech. W pobliżu jest też skrzyżowanie autostrady A4 i drogi ekspresowej E67.

Firma buduje też m.in. Park Wrocław II, docelowo na 60 tys. m.kw. powierzchni magazynowych, oraz Park Mysłowice, gdzie powstaje 28 tys. m.kw. Dalszy rozwój planuje też Metropolis i choć priorytetem firmy pozostaje Górny Śląsk, Mike Musil nie wyklucza inwestycji w innych regionach.

Szansą dla polskich parków jest też sytuacja przedsiębiorstw z Europy Zachodniej, głównie niemieckich. Borykając się z problemami u siebie, mogą przenosić część działalności operacyjnej do Polski. Jeżeli szanse na rozwój zostaną wykorzystane, być może w okolicach Gliwic powstanie centrum podobne do logistycznego euroregionu Moza-Ren, który skupia ćwierć miliona firm.

Wojciech Kwinta

interia.pl

Kamienica „Rynek 50”, wybudowana w pierwszej połowie XX wieku, według projektu pracowni architektonicznej „Schesinger & Benedict”, znajduje się w północnej części wrocławskiej starówki, zwanej Targiem Łakoci. Nawiązując do tradycji, poszczególne apartamenty w inwestycji otrzymały nazwy słodyczy, a wnętrze każdego z mieszkań utrzymane jest w tonacji odpowiadającej nazwie (nugat, czekolada czy wanilia).

Poszczególne apartamenty – jedno i dwupoziomowe – mają powierzchnię od 78 do 161 m2 i wysokość nawet do 4,8 m. Zarysowany jest w nich wyraźny podział funkcyjny na część dzienną i nocną. Niektóre mieszkania posiadają tarasy, a także ciekawe detale architektoniczne np.: przeszklony wykusz czy ściany wykonane z piaskowanej cegły.

W każdym mieszkaniu znajdują się: w pełni wyposażona kuchnia, spiżarnia, garderoba, oraz pralnia. W sypialniach zostały zaaranżowane indywidualne łazienki. Ponadto, wszystkie apartamenty posiadają systemy klimatyzacyjne z indywidualnym programem sterującym, a także możliwość instalacji kominków. Budynek posiada całodobowy monitoring oraz ochronę – zapewniono również miejsca parkingowe. Kamienica wyposażona została w cichobieżną windę i jest doskonale izolowana akustycznie przed gwarem wrocławskiej starówki.

„Apartamenty w odrestaurowanej kamienicy przy głównym placu stolicy Dolnego Śląska to jedyna w swoim rodzaju inwestycja, której wartość z pewnością będzie rosła. Rynek 50 to projekt przemyślany pod każdym względem – od koncepcji architektonicznej, po usługi dla mieszkańców. Ponadstandardowe wykończenie, unikalna atmosfera wrocławskiego rynku, wyjątkowe wnętrza oraz pakiet usług concierge czynią z Rynku 50 miejsce dla wyjątkowych ludzi” – powiedziała Patrycja Kwiatkowska, dyrektor zarządzający w Griffin Real Estate.

Wszystkie mieszkania w inwestycji „Rynek 50” zostały starannie wykończone przy współpracy ze studiem projektowym smallna. Deweloper zapewni także klientom usługę kompleksowej aranżacji przestrzeni. Projektant wnętrz pomoże dobrać odpowiednie meble, oświetlenie, elementy sztuki współczesnej i stylowe dodatki do każdego apartamentu tak, by stworzyć klimat oraz nastrój odpowiadający indywidualnym oczekiwaniom każdego klienta.

Dodatkowe usługi concierge oferowane mieszkańcom wyróżniają „Rynek 50” spośród innych luksusowych projektów na Dolnym Śląsku. Szeroki pakiet concierge zawiera pełen wachlarz usług – od codziennych zakupów po bilety na międzynarodowe wystawy sztuki.

Griffin Real Estate

gk

inwestycje.pl

Kamienica „Rynek 50”, wybudowana w pierwszej połowie XX wieku, według projektu pracowni architektonicznej „Schesinger & Benedict”, znajduje się w północnej części wrocławskiej starówki, zwanej Targiem Łakoci. Nawiązując do tradycji, poszczególne apartamenty w inwestycji otrzymały nazwy słodyczy, a wnętrze każdego z mieszkań utrzymane jest w tonacji odpowiadającej nazwie (nugat, czekolada czy wanilia).

Poszczególne apartamenty – jedno i dwupoziomowe – mają powierzchnię od 78 do 161 m2 i wysokość nawet do 4,8 m. Zarysowany jest w nich wyraźny podział funkcyjny na część dzienną i nocną. Niektóre mieszkania posiadają tarasy, a także ciekawe detale architektoniczne np.: przeszklony wykusz czy ściany wykonane z piaskowanej cegły.

W każdym mieszkaniu znajdują się: w pełni wyposażona kuchnia, spiżarnia, garderoba, oraz pralnia. W sypialniach zostały zaaranżowane indywidualne łazienki. Ponadto, wszystkie apartamenty posiadają systemy klimatyzacyjne z indywidualnym programem sterującym, a także możliwość instalacji kominków. Budynek posiada całodobowy monitoring oraz ochronę – zapewniono również miejsca parkingowe. Kamienica wyposażona została w cichobieżną windę i jest doskonale izolowana akustycznie przed gwarem wrocławskiej starówki.

„Apartamenty w odrestaurowanej kamienicy przy głównym placu stolicy Dolnego Śląska to jedyna w swoim rodzaju inwestycja, której wartość z pewnością będzie rosła. Rynek 50 to projekt przemyślany pod każdym względem – od koncepcji architektonicznej, po usługi dla mieszkańców. Ponadstandardowe wykończenie, unikalna atmosfera wrocławskiego rynku, wyjątkowe wnętrza oraz pakiet usług concierge czynią z Rynku 50 miejsce dla wyjątkowych ludzi” – powiedziała Patrycja Kwiatkowska, dyrektor zarządzający w Griffin Real Estate.

Wszystkie mieszkania w inwestycji „Rynek 50” zostały starannie wykończone przy współpracy ze studiem projektowym smallna. Deweloper zapewni także klientom usługę kompleksowej aranżacji przestrzeni. Projektant wnętrz pomoże dobrać odpowiednie meble, oświetlenie, elementy sztuki współczesnej i stylowe dodatki do każdego apartamentu tak, by stworzyć klimat oraz nastrój odpowiadający indywidualnym oczekiwaniom każdego klienta.

Dodatkowe usługi concierge oferowane mieszkańcom wyróżniają „Rynek 50” spośród innych luksusowych projektów na Dolnym Śląsku. Szeroki pakiet concierge zawiera pełen wachlarz usług – od codziennych zakupów po bilety na międzynarodowe wystawy sztuki.

Griffin Real Estate

gk

inwestycje.pl

Zgłoszenie zamiaru budowy będzie niezbędne, jeśli ogrodzenie, po pierwsze - znajduje się od strony dróg, ulic, placów, torów kolejowych i innych miejsc publicznych, oraz po drugie - jest wyższe nie 2,20 m. W pozostałych sytuacjach trzeba będzie stosować się do przepisów zawartych w prawie budowlanym i cywilnym. Zgłoszenia nie wymaga również wzniesienie ogrodzenia tymczasowego, czyli takiego, które stanowi jedynie zabezpieczenie posesji na okres prac budowlanych.

Zgłoszenie budowy składamy właściwemu organowi administracji architektoniczno-budowlanej: staroście lub wojewodzie. Należy tu określić rodzaj, zakres i sposób wykonywania prac oraz dokładny termin ich rozpoczęcia. Niezbędne będzie również zgromadzenie odpowiednich dokumentów.

Do zgłoszenia należy dołączyć oświadczenie o prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane oraz szkic lub rysunek przebiegu ogrodzenia. Jeżeli złożona dokumentacja będzie niekompletna, wówczas właściwy organ, w drodze postanowienia, nakłada na zgłaszającego obowiązek uzupełnienia jej w określonym terminie. W przypadku nieskompletowania dokumentów wojewoda lub starosta wnosi sprzeciw, a to w praktyce oznacza brak możliwości rozpoczęcia jakichkolwiek prac.

Właściwy organ ma prawo do sprzeciwu również wtedy, gdy zgłoszenie dotyczy budowy lub wykonywania robót budowlanych objętych obowiązkiem uzyskania pozwolenia, bądź też gdy budowa lub wykonywanie robót budowlanych objętych zgłoszeniem narusza ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Zgłoszenia należy dokonać przed terminem rozpoczęcia prac budowlanych. Jeżeli w ciągu 30 dni od dnia doręczenia dokumentu właściwy organ nie wniesie - w drodze decyzji - sprzeciwu, można przystąpić do budowy, jednak nie później niż po upływie dwóch lat.

Prawo budowlane

Budowa ogrodzenia powinna być zgodna z przepisami prawa budowlanego. Tu znajdują się dokładne wymagania, których trzeba przestrzegać. Jest ich co najmniej kilka.

Żadne ogrodzenie, bez względu na to, czy dotyczy posesji prywatnej, czy publicznej, nie może stanowić zagrożenia dla osób trzecich. W związku z tym na wysokości niższej niż 1,8 m zabronione jest umieszczanie na nim ostro zakończonych elementów, np. drutu kolczastego, potłuczonego szkła lub gwoździ.

Ogrodzenie powinno być także ażurowe, co najmniej powyżej 60 cm od poziomu terenu. Ten przepis nie ma zastosowania, jeśli konieczność budowy innego płotu wynika z ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego albo wymagań ochrony akustycznej lub warunków użytkowania działki.

Łączna powierzchnia prześwitów (otworów), umożliwiająca naturalny przepływ powietrza, powinna wynosić co najmniej 25% powierzchni ażurowej części ogrodzenia między słupami.
W przypadku każdego rodzaju ogrodzeń obowiązuje jedna zasada, jeśli chodzi o bramy i furtki. Muszą one otwierać się do wewnątrz działki, tak aby nie stwarzały zagrożenia dla ruchu pojazdów czy też pieszych. Szerokość bramy powinna wynosić co najmniej 240 cm, zaś furtki - co najmniej 90 cm. Trzeba pamiętać, że na drodze pożarowej szerokości te regulują odrębne przepisy bezpieczeństwa pożarowego.

Na terenie danej gminy mogą, ale nie muszą, bo nie dotyczy to wszystkich terenów, obowiązywać dodatkowe ograniczenia dotyczące budowy ogrodzeń. Są one zawarte w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Mogą nakazywać np. wykonanie ogrodzenia z określonego materiału, czy też pozostawienie otworów w ogrodzeniu w celu umożliwienia wędrówek jeżom i innym drobnym zwierzętom.

Prawo cywilne

Przed rozpoczęciem prac - oprócz prawa budowlanego - trzeba wziąć pod uwagę także przepisy prawa cywilnego. Regulują one relacje między sąsiadami i mają zapobiegać ewentualnym konfliktom. Odnoszą się m.in. do ogrodzeń znajdujących się na granicy działek i służących do wspólnego użytku.

Ogrodzenie powinno zostać wzniesione w taki sposób, aby nie zakłócało korzystania z sąsiednich nieruchomości. Zgodnie z art. 144 Kodeksu cywilnego właściciel nieruchomości powinien powstrzymywać się od działań, które by zakłócały korzystanie z nieruchomości sąsiednich ponad przeciętną miarę, wynikającą ze społeczno-gospodarczego przeznaczenia nieruchomości i stosunków miejscowych.

W praktyce oznacza to mniej więcej tyle, że jeśli sąsiad wybuduje płot, który np. zasłania nam światło i nie chce tego dobrowolnie zmienić, to prawo nas chroni. Możemy wystąpić na drogę postępowania sądowego. Trzeba jednak pamiętać, że przed sądem swoje roszczenia trzeba będzie udowodnić.

Niezwykle istotną kwestią z punktu widzenia naszego budżetu jest kwestia współfinansowania ogrodzenia, a więc samego wzniesienia i późniejszego utrzymania. Można je wybudować we własnym zakresie lub też dojść do porozumienia z właścicielami graniczących z naszą posesją nieruchomości.

Błędne jest twierdzenie, że sąsiad ma obowiązek wspólnego ponoszenia kosztów budowy czy też odbudowy ogrodzenia. Niestety, nie ma i warto o tym pamiętać. Przepisy Kodeksu cywilnego nakładają na sąsiadów jedynie obowiązek wspólnego ponoszenia kosztów utrzymania już wybudowanego ogrodzenia.

Przewidziany w art. 154 § 2 Kodeksu cywilnego obowiązek ponoszenia kosztów urządzeń znajdujących się w granicy gruntów sąsiadujących nie obejmuje kosztów utrzymania lub wybudowania nowego urządzenia (uchwała SN z 24 stycznia 2002 r. III CZP 75/2001). W przypadku budowy ogrodzeń najlepszym rozwiązaniem jest dogadanie się z sąsiadami. Unikniemy wówczas nie tylko kosztów, ale i czasu.

(współpraca i konsultacja merytoryczna: prawnik, Dariusz KOSTYRA, serwis prawny www.eporady24.pl.)

money.pl

Zgłoszenie zamiaru budowy będzie niezbędne, jeśli ogrodzenie, po pierwsze - znajduje się od strony dróg, ulic, placów, torów kolejowych i innych miejsc publicznych, oraz po drugie - jest wyższe nie 2,20 m. W pozostałych sytuacjach trzeba będzie stosować się do przepisów zawartych w prawie budowlanym i cywilnym. Zgłoszenia nie wymaga również wzniesienie ogrodzenia tymczasowego, czyli takiego, które stanowi jedynie zabezpieczenie posesji na okres prac budowlanych.

Zgłoszenie budowy składamy właściwemu organowi administracji architektoniczno-budowlanej: staroście lub wojewodzie. Należy tu określić rodzaj, zakres i sposób wykonywania prac oraz dokładny termin ich rozpoczęcia. Niezbędne będzie również zgromadzenie odpowiednich dokumentów.

Do zgłoszenia należy dołączyć oświadczenie o prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane oraz szkic lub rysunek przebiegu ogrodzenia. Jeżeli złożona dokumentacja będzie niekompletna, wówczas właściwy organ, w drodze postanowienia, nakłada na zgłaszającego obowiązek uzupełnienia jej w określonym terminie. W przypadku nieskompletowania dokumentów wojewoda lub starosta wnosi sprzeciw, a to w praktyce oznacza brak możliwości rozpoczęcia jakichkolwiek prac.

Właściwy organ ma prawo do sprzeciwu również wtedy, gdy zgłoszenie dotyczy budowy lub wykonywania robót budowlanych objętych obowiązkiem uzyskania pozwolenia, bądź też gdy budowa lub wykonywanie robót budowlanych objętych zgłoszeniem narusza ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Zgłoszenia należy dokonać przed terminem rozpoczęcia prac budowlanych. Jeżeli w ciągu 30 dni od dnia doręczenia dokumentu właściwy organ nie wniesie - w drodze decyzji - sprzeciwu, można przystąpić do budowy, jednak nie później niż po upływie dwóch lat.

Prawo budowlane

Budowa ogrodzenia powinna być zgodna z przepisami prawa budowlanego. Tu znajdują się dokładne wymagania, których trzeba przestrzegać. Jest ich co najmniej kilka.

Żadne ogrodzenie, bez względu na to, czy dotyczy posesji prywatnej, czy publicznej, nie może stanowić zagrożenia dla osób trzecich. W związku z tym na wysokości niższej niż 1,8 m zabronione jest umieszczanie na nim ostro zakończonych elementów, np. drutu kolczastego, potłuczonego szkła lub gwoździ.

Ogrodzenie powinno być także ażurowe, co najmniej powyżej 60 cm od poziomu terenu. Ten przepis nie ma zastosowania, jeśli konieczność budowy innego płotu wynika z ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego albo wymagań ochrony akustycznej lub warunków użytkowania działki.

Łączna powierzchnia prześwitów (otworów), umożliwiająca naturalny przepływ powietrza, powinna wynosić co najmniej 25% powierzchni ażurowej części ogrodzenia między słupami.
W przypadku każdego rodzaju ogrodzeń obowiązuje jedna zasada, jeśli chodzi o bramy i furtki. Muszą one otwierać się do wewnątrz działki, tak aby nie stwarzały zagrożenia dla ruchu pojazdów czy też pieszych. Szerokość bramy powinna wynosić co najmniej 240 cm, zaś furtki - co najmniej 90 cm. Trzeba pamiętać, że na drodze pożarowej szerokości te regulują odrębne przepisy bezpieczeństwa pożarowego.

Na terenie danej gminy mogą, ale nie muszą, bo nie dotyczy to wszystkich terenów, obowiązywać dodatkowe ograniczenia dotyczące budowy ogrodzeń. Są one zawarte w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Mogą nakazywać np. wykonanie ogrodzenia z określonego materiału, czy też pozostawienie otworów w ogrodzeniu w celu umożliwienia wędrówek jeżom i innym drobnym zwierzętom.

Prawo cywilne

Przed rozpoczęciem prac - oprócz prawa budowlanego - trzeba wziąć pod uwagę także przepisy prawa cywilnego. Regulują one relacje między sąsiadami i mają zapobiegać ewentualnym konfliktom. Odnoszą się m.in. do ogrodzeń znajdujących się na granicy działek i służących do wspólnego użytku.

Ogrodzenie powinno zostać wzniesione w taki sposób, aby nie zakłócało korzystania z sąsiednich nieruchomości. Zgodnie z art. 144 Kodeksu cywilnego właściciel nieruchomości powinien powstrzymywać się od działań, które by zakłócały korzystanie z nieruchomości sąsiednich ponad przeciętną miarę, wynikającą ze społeczno-gospodarczego przeznaczenia nieruchomości i stosunków miejscowych.

W praktyce oznacza to mniej więcej tyle, że jeśli sąsiad wybuduje płot, który np. zasłania nam światło i nie chce tego dobrowolnie zmienić, to prawo nas chroni. Możemy wystąpić na drogę postępowania sądowego. Trzeba jednak pamiętać, że przed sądem swoje roszczenia trzeba będzie udowodnić.

Niezwykle istotną kwestią z punktu widzenia naszego budżetu jest kwestia współfinansowania ogrodzenia, a więc samego wzniesienia i późniejszego utrzymania. Można je wybudować we własnym zakresie lub też dojść do porozumienia z właścicielami graniczących z naszą posesją nieruchomości.

Błędne jest twierdzenie, że sąsiad ma obowiązek wspólnego ponoszenia kosztów budowy czy też odbudowy ogrodzenia. Niestety, nie ma i warto o tym pamiętać. Przepisy Kodeksu cywilnego nakładają na sąsiadów jedynie obowiązek wspólnego ponoszenia kosztów utrzymania już wybudowanego ogrodzenia.

Przewidziany w art. 154 § 2 Kodeksu cywilnego obowiązek ponoszenia kosztów urządzeń znajdujących się w granicy gruntów sąsiadujących nie obejmuje kosztów utrzymania lub wybudowania nowego urządzenia (uchwała SN z 24 stycznia 2002 r. III CZP 75/2001). W przypadku budowy ogrodzeń najlepszym rozwiązaniem jest dogadanie się z sąsiadami. Unikniemy wówczas nie tylko kosztów, ale i czasu.

(współpraca i konsultacja merytoryczna: prawnik, Dariusz KOSTYRA, serwis prawny www.eporady24.pl.)

money.pl

Niepokojącym zjawiskiem na rynku mieszkaniowym jest dalsze ograniczanie aktywności w zakresie nowych inwestycji. Dotyczy to głównie deweloperów, bo udział inwestorów indywidualnych w rynku mieszkaniowym jest cały czas wysoki.

Trzy lata temu mieliśmy do czynienia z eksplozją cen mieszkań. Lokale rozchodziły się błyskawiczne, bo nie było ich zbyt wiele. Rynek nieruchomości zaczął intensywnie rozkwitać, deweloperzy zaczęli rosnąć w siłę, a standardem stało się nabywanie dziury w ziemi. Kiedy więc w ubiegłym roku inwestorzy zaczęli mieć problemy ze sprzedażą mieszkań, od razu zaczęto mówić o kryzysie na rynku mieszkaniowym, bo punktem odniesienia był właśnie okres boomu.

Liczba mieszkań oddanych do użytku w okresie od stycznia do lipca tego roku jest już zdecydowanie wyższa niż w 1996 roku, kiedy to odnotowano najmniejszą ich liczbę od 1991 roku - 62,1 tys.

Zaskoczeniem nie jest też mniejsza liczba pozwoleń na budowę - Główny Urząd Statystyczny poinformował, że wydano ich o 22,9 proc. mniej w stosunku do analogicznego okresu poprzedniego roku. Gwałtowna zmiana sytuacji była zaskoczeniem dla wielu inwestorów - już planowali kolejne inwestycje, kiedy pod znakiem zapytania stanęły te znajdujące się w budowie.

Branża boryka się z różnymi problemami, ale minął już okres szoku i przyszła pora na szukanie rozwiązań. Deweloperzy zmuszeni są do modyfikacji strategii i dopasowania się do sytuacji rynkowej. Potrzeby są różne, więc i oferty muszą być zróżnicowane, ale możliwości finansowe Polaków z reguły pozwalają na zakup standardowego mieszkania i takich lokali musi być na rynku najwięcej. Ale do ożywienia budownictwa mieszkaniowego dojdzie jedynie wtedy, gdy dostępne będzie odpowiednie zasilenie finansowe. A z tym cały czas jest problem.

Ostatnio prezes NBP potwierdził, że szybko podejmie działania wspierające rozwój akcji kredytowej banków spółdzielczych dla małych i średnich przedsiębiorstw. Spotkanie z przedstawicielami banków spółdzielczych było kolejnym w ramach prac nad Paktem na Rzecz Rozwoju Akcji Kredytowej, którego celem jest pobudzenie gospodarki poprzez wspólne działania NBP, organów państwa i samych banków.

Banki Spółdzielcze mają ok. 10,5 mld zł nadwyżki depozytów nad kwotą udzielonych przez te banki kredytów. Nie mogą jednak przeznaczyć tych pieniędzy na akcję kredytową ze względu na niedostatek kapitału, więc zwróciły się do NBP i organów państwa z propozycjami mającymi im to umożliwić.

Inwestorzy wyciągnęli pewnie wnioski z tego, co działo się w ostatnim czasie w budownictwie mieszkaniowym. Wiele zjawisk wynikało z niedojrzałości polskiego rynku. Załamanie ochłodziło mocno rozgrzany rynek nieruchomości, ale teraz konieczne jest jego ożywienie. Bez kapitału nie ruszą kolejne inwestycje. Ale kapitał potrzebny jest też zainteresowanym zakupem mieszkania, bo bez tego mieszkania będą czekały na rynku mimo chęci ich zakupu.

Brak szybkiego odblokowania akcji kredytowej będzie wiązał się z dłuższym zastojem w budowie mieszkań, bo od momentu rozpoczęcia budowy do oddania inwestycji mijają około 2 lata. I wtedy dane Głównego Urzędu Statystycznego mogą być zatrważające.

Niepokojącym zjawiskiem na rynku mieszkaniowym jest dalsze ograniczanie aktywności w zakresie nowych inwestycji. Dotyczy to głównie deweloperów, bo udział inwestorów indywidualnych w rynku mieszkaniowym jest cały czas wysoki.

Trzy lata temu mieliśmy do czynienia z eksplozją cen mieszkań. Lokale rozchodziły się błyskawiczne, bo nie było ich zbyt wiele. Rynek nieruchomości zaczął intensywnie rozkwitać, deweloperzy zaczęli rosnąć w siłę, a standardem stało się nabywanie dziury w ziemi. Kiedy więc w ubiegłym roku inwestorzy zaczęli mieć problemy ze sprzedażą mieszkań, od razu zaczęto mówić o kryzysie na rynku mieszkaniowym, bo punktem odniesienia był właśnie okres boomu.

Liczba mieszkań oddanych do użytku w okresie od stycznia do lipca tego roku jest już zdecydowanie wyższa niż w 1996 roku, kiedy to odnotowano najmniejszą ich liczbę od 1991 roku - 62,1 tys.

Zaskoczeniem nie jest też mniejsza liczba pozwoleń na budowę - Główny Urząd Statystyczny poinformował, że wydano ich o 22,9 proc. mniej w stosunku do analogicznego okresu poprzedniego roku. Gwałtowna zmiana sytuacji była zaskoczeniem dla wielu inwestorów - już planowali kolejne inwestycje, kiedy pod znakiem zapytania stanęły te znajdujące się w budowie.

Branża boryka się z różnymi problemami, ale minął już okres szoku i przyszła pora na szukanie rozwiązań. Deweloperzy zmuszeni są do modyfikacji strategii i dopasowania się do sytuacji rynkowej. Potrzeby są różne, więc i oferty muszą być zróżnicowane, ale możliwości finansowe Polaków z reguły pozwalają na zakup standardowego mieszkania i takich lokali musi być na rynku najwięcej. Ale do ożywienia budownictwa mieszkaniowego dojdzie jedynie wtedy, gdy dostępne będzie odpowiednie zasilenie finansowe. A z tym cały czas jest problem.

Ostatnio prezes NBP potwierdził, że szybko podejmie działania wspierające rozwój akcji kredytowej banków spółdzielczych dla małych i średnich przedsiębiorstw. Spotkanie z przedstawicielami banków spółdzielczych było kolejnym w ramach prac nad Paktem na Rzecz Rozwoju Akcji Kredytowej, którego celem jest pobudzenie gospodarki poprzez wspólne działania NBP, organów państwa i samych banków.

Banki Spółdzielcze mają ok. 10,5 mld zł nadwyżki depozytów nad kwotą udzielonych przez te banki kredytów. Nie mogą jednak przeznaczyć tych pieniędzy na akcję kredytową ze względu na niedostatek kapitału, więc zwróciły się do NBP i organów państwa z propozycjami mającymi im to umożliwić.

Inwestorzy wyciągnęli pewnie wnioski z tego, co działo się w ostatnim czasie w budownictwie mieszkaniowym. Wiele zjawisk wynikało z niedojrzałości polskiego rynku. Załamanie ochłodziło mocno rozgrzany rynek nieruchomości, ale teraz konieczne jest jego ożywienie. Bez kapitału nie ruszą kolejne inwestycje. Ale kapitał potrzebny jest też zainteresowanym zakupem mieszkania, bo bez tego mieszkania będą czekały na rynku mimo chęci ich zakupu.

Brak szybkiego odblokowania akcji kredytowej będzie wiązał się z dłuższym zastojem w budowie mieszkań, bo od momentu rozpoczęcia budowy do oddania inwestycji mijają około 2 lata. I wtedy dane Głównego Urzędu Statystycznego mogą być zatrważające.

Tak wynika z najnowszych danych Ministerstwa Finansów o wysokości zwrotu VAT za materiały budowlane. Jak donosi Gazeta Wyborcza w pierwszym półroczu fiskus zwrócił 201 tys. inwestorów 484,3 mln zł. Więcej niż w analogicznym okresie 2008 roku. Średnio każdy remontujący odzyskał 2,4 tys. zł.

- Warunkiem odzyskania części VAT za materiały budowlane jest dowód ich zakupu w postaci faktury. Ponadto inwestycję trzeba wykonać tzw. systemem gospodarczym, czyli nie korzystając z usług profesjonalnych firm. I jeszcze jedno: fiskus zwraca różnicę między stawką 22 i 7 proc., ale tylko za te materiały, które po 1 maja 2004 r. zostały obłożone wyższą stawką tego podatku (m.in. cegły, dachówki, cement, wapno, gips, wełna mineralna, okna, drzwi) - czytamy w dzienniku.

Źródło: money.pl

Tak wynika z najnowszych danych Ministerstwa Finansów o wysokości zwrotu VAT za materiały budowlane. Jak donosi Gazeta Wyborcza w pierwszym półroczu fiskus zwrócił 201 tys. inwestorów 484,3 mln zł. Więcej niż w analogicznym okresie 2008 roku. Średnio każdy remontujący odzyskał 2,4 tys. zł.

- Warunkiem odzyskania części VAT za materiały budowlane jest dowód ich zakupu w postaci faktury. Ponadto inwestycję trzeba wykonać tzw. systemem gospodarczym, czyli nie korzystając z usług profesjonalnych firm. I jeszcze jedno: fiskus zwraca różnicę między stawką 22 i 7 proc., ale tylko za te materiały, które po 1 maja 2004 r. zostały obłożone wyższą stawką tego podatku (m.in. cegły, dachówki, cement, wapno, gips, wełna mineralna, okna, drzwi) - czytamy w dzienniku.

Źródło: money.pl

Ostatnio pojawiło się wiele informacji, sugerujących, że w budownictwie mieszkaniowym następuje poprawa. Według szacunków Związku Banków Polskich, banki udzieliły w lipcu 16,5 tys. kredytów hipotecznych na kwotę 3,3 mld złotych. Od początku roku banki pożyczyły na budowę lub kupno mieszkania ok. 20 mld zł. Z kolei Główny Urząd Statystyczny poinformował, że produkcja budowlano-montażowa wzrosła w ubiegłym miesiącu o 10,7 proc. Wzrost odnotowała nawet branża mieszkaniowa. Wartość robót budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków wzrosła w porównaniu z ubiegłym rokiem o 12,7 proc.

To nie koniec kryzysu

Mówienie o końcu kryzysu w budownictwie mieszkaniowym jest jednak przedwczesne. Tak uważają właściciele składów budowlanych. Mimo spadku cen w ostatnim roku, sięgających kilkudziesięciu procent, nie ma chętnych na materiały budowlane.

- Sprzedaż jest nadal znacznie niższa niż przed rokiem. Może po wakacjach coś się ruszy, bo okres letni nigdy pod tym względem nie był dobry - uważa Tomasz Wiśnik z firmy To-Masz.

- Obroty w mojej firmie nadal są o ok. 70 proc. niższe niż przed rokiem - mówi Andrzej Mizerski, właściciel firmy AAM-Pol.

Nie wszędzie sytuacja wygląda tak źle. Największe składy budowlane nie odczuwają aż tak dużego załamania rynku.

- W lipcu nasze obroty były niższe niż przed rokiem o ok. 15 proc. - mówi Zygmunt Krosnowski, właściciel firmy KIM.

Są też firmy, które sprzedają więcej materiałów budowlanych niż rok temu.

- Przychody ze sprzedaży naszej grupy były w lipcu wyższe o ponad 3 proc. w porównaniu z ubiegłym rokiem. Choć sezon wakacyjny w pełni, obserwujemy wzmożony ruch na budowach - dodaje Marzena Mysior-Syczuk z Grupy PSB.

Budowa z zapasów

Eksperci twierdzą, że ogólny obraz rynku materiałów budowlanych nie jest najlepszy.

- Nie wiem, z czego te budowy są realizowane. Być może inwestorzy mają zapasy, bo materiałów budowlanych sprzedaje się zdecydowanie mniej niż przed rokiem - mówi prof. Wiktoria Bolkowska z Wyższej Szkoły Zarządzania i Prawa.

Kryzys w najmniejszym stopniu dotyka inwestycji indywidualnych.

O ile rozpoczętych w tym roku nowych inwestycji mieszkaniowych jest o 28 proc. mniej niż przed rokiem, to w przypadku inwestycji deweloperskich liczba rozpoczętych budów spadła o ponad połowę. O 23 proc. zmniejszyła się też liczba wydanych pozwoleń na budowę. Sytuacja przestaje się jednak już pogarszać. GUS szacuje, że w budowie jest w tej chwili prawie 670 tys. mieszkań.

- Według mnie budownictwo odbija się już od dna. W drugiej połowie roku tempo wzrostu w tej branży będzie już wyższe niż w pierwszych 6 miesiącach tego roku. Z miesiąca na miesiąc powinno być lepiej - uważa Wiktoria Bolkowska.

Roman Grzyb

interia.pl

Ostatnio pojawiło się wiele informacji, sugerujących, że w budownictwie mieszkaniowym następuje poprawa. Według szacunków Związku Banków Polskich, banki udzieliły w lipcu 16,5 tys. kredytów hipotecznych na kwotę 3,3 mld złotych. Od początku roku banki pożyczyły na budowę lub kupno mieszkania ok. 20 mld zł. Z kolei Główny Urząd Statystyczny poinformował, że produkcja budowlano-montażowa wzrosła w ubiegłym miesiącu o 10,7 proc. Wzrost odnotowała nawet branża mieszkaniowa. Wartość robót budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków wzrosła w porównaniu z ubiegłym rokiem o 12,7 proc.

To nie koniec kryzysu

Mówienie o końcu kryzysu w budownictwie mieszkaniowym jest jednak przedwczesne. Tak uważają właściciele składów budowlanych. Mimo spadku cen w ostatnim roku, sięgających kilkudziesięciu procent, nie ma chętnych na materiały budowlane.

- Sprzedaż jest nadal znacznie niższa niż przed rokiem. Może po wakacjach coś się ruszy, bo okres letni nigdy pod tym względem nie był dobry - uważa Tomasz Wiśnik z firmy To-Masz.

- Obroty w mojej firmie nadal są o ok. 70 proc. niższe niż przed rokiem - mówi Andrzej Mizerski, właściciel firmy AAM-Pol.

Nie wszędzie sytuacja wygląda tak źle. Największe składy budowlane nie odczuwają aż tak dużego załamania rynku.

- W lipcu nasze obroty były niższe niż przed rokiem o ok. 15 proc. - mówi Zygmunt Krosnowski, właściciel firmy KIM.

Są też firmy, które sprzedają więcej materiałów budowlanych niż rok temu.

- Przychody ze sprzedaży naszej grupy były w lipcu wyższe o ponad 3 proc. w porównaniu z ubiegłym rokiem. Choć sezon wakacyjny w pełni, obserwujemy wzmożony ruch na budowach - dodaje Marzena Mysior-Syczuk z Grupy PSB.

Budowa z zapasów

Eksperci twierdzą, że ogólny obraz rynku materiałów budowlanych nie jest najlepszy.

- Nie wiem, z czego te budowy są realizowane. Być może inwestorzy mają zapasy, bo materiałów budowlanych sprzedaje się zdecydowanie mniej niż przed rokiem - mówi prof. Wiktoria Bolkowska z Wyższej Szkoły Zarządzania i Prawa.

Kryzys w najmniejszym stopniu dotyka inwestycji indywidualnych.

O ile rozpoczętych w tym roku nowych inwestycji mieszkaniowych jest o 28 proc. mniej niż przed rokiem, to w przypadku inwestycji deweloperskich liczba rozpoczętych budów spadła o ponad połowę. O 23 proc. zmniejszyła się też liczba wydanych pozwoleń na budowę. Sytuacja przestaje się jednak już pogarszać. GUS szacuje, że w budowie jest w tej chwili prawie 670 tys. mieszkań.

- Według mnie budownictwo odbija się już od dna. W drugiej połowie roku tempo wzrostu w tej branży będzie już wyższe niż w pierwszych 6 miesiącach tego roku. Z miesiąca na miesiąc powinno być lepiej - uważa Wiktoria Bolkowska.

Roman Grzyb

interia.pl

"Jesteśmy przekonani, że przed nami rysuje się koniec kryzysu. Skłaniamy się do twierdzenia, że na eksplozję popytu nie ma co liczyć, natomiast fundamentalny popyt na mieszkania będzie się odbudowywał" - powiedział Jarosław Szanajca, prezes spółki.

Wszystkie cztery inwestycje, które mogą zostać uruchomione w tym roku zlokalizowane są w Warszawie. Trzy znajdują się na Białołęce, jeden z nich to projekt z tanimi mieszkaniami. Czwarty projekt znajduje się na Gocławiu.

"Już na początku września podejmiemy decyzję o ewentualnym rozpoczęciu nowych inwestycji. Budowa może się rozpocząć jeszcze w tym roku" - powiedział Szanajca.

"Z budową 800 mieszkań możemy wystartować bardzo szybko. Wydaje się, że w momencie odbicia na rynku będziemy mogli zaspokoić popyt i zwiększyć nasz udział w rynku" - dodał.

Prezes nie wykluczył, że przed końcem roku zostanie rozpoczęty więcej niż jeden projekt.

Dom Development w I połowie 2009 roku sprzedał netto 262 mieszkania, w samym II kwartale sprzedaż wyniosła 156 mieszkań. W drugi półroczu spółka chce poprawić wynik sprzedaży.

"Sprzedaż w lipcu i sierpniu jest lepsza niż w poprzednich miesiącach, nie obserwujemy wakacyjnego obniżenia sprzedaży" - powiedział PAP po konferencji Szanajca.

W II kwartale sprzedaż brutto wyniosła 215 mieszkań. Uwzględniając rezygnacje Dom Development sprzedał 156 mieszkań.

"W II kwartale jeden inwestor wycofał się z kupna 43 lokali, dlatego rezygnacje sięgnęły 59 lokali. Nie spodziewamy się kolejnych rezygnacji inwestorów portfelowych" - zaznaczył Szanajca.

Na koniec czerwca w realizacji znajdowały się 1.104 mieszkania.

"Jeśli nie rozpoczniemy nowych projektów, budowa wszystkich mieszkań zostanie zakończona w tym roku" - powiedział Janusz Zalewski, wiceprezes spółki.

Spółka szacuje, że w 2009 roku przekaże klientom 1.500 mieszkań. W pierwszej połowie roku przekazanych zostało 868 mieszkań. W drugiej połowie roku do przekazania zostało około 630 mieszkań.

"Będą to w większej części niż do tej pory mieszkania najtańsze, a to będzie miało wpływ na wyniki w III i IV kwartale" - powiedział Zalewski.

Kierownictwo spółki przewiduje, że w najbliższym czasie działalność na rynku deweloperskim będzie wymagała znacznie większego udziału środków własnych. Dom Development w IV kwartale 2009 i w 2010 roku spodziewa się uzyskać dodatni cash flow operacyjny.

"Ilość gotówki wpływająca do spółki będzie większa niż z niej wypływająca. Do tej pory mieliśmy ujemny cash flow operacyjny" - poinformował wiceprezes.

W I półroczu spółka wydała na zakup ziemi zaledwie 2,2 mln zł. W kolejnych okresach Dom Development będzie kontynuował taką strategię. "Cały czas przyglądamy się rynkowi działek pod inwestycje, ale na razie nie planujemy zakupów" - powiedział prezes po konferencji.

"Uważam, że ceny gruntów mogą jeszcze spaść" - dodał.

Dom Development miał w I połowie 2009 roku 64,2 mln zł zysku netto wobec 133,8 mln zł rok wcześniej. Według wyliczeń PAP zysk netto w samym II kwartale wyniósł 22,6 mln zł i był niższy od konsensusu rynkowego na poziomie 30,7 mln zł. Zysk operacyjny w I półroczu wyniósł 84,2 mln zł wobec 160,4 mln zł rok wcześniej. Przychody wyniosły 382,6 mln zł w porównaniu z 500,2 mln zł w I półroczu 2008 roku. Według wyliczeń PAP zysk operacyjny w II kwartale wyniósł 30,7 mln zł. Analitycy spodziewali się, że EBIT wyniesie 38,6 mln zł.

Przychody Dom Development wyniosły w II kwartale 191,4 mln zł. Konsensus zakładał przychody na poziomie 166 mln zł. "Będą to w większej części niż do tej pory mieszkania najtańsze, a to będzie miało wpływ na wyniki w III i IV kwartale" - powiedział Zalewski.

źródło informacji: INTERIA.PL/PAP

"Jesteśmy przekonani, że przed nami rysuje się koniec kryzysu. Skłaniamy się do twierdzenia, że na eksplozję popytu nie ma co liczyć, natomiast fundamentalny popyt na mieszkania będzie się odbudowywał" - powiedział Jarosław Szanajca, prezes spółki.

Wszystkie cztery inwestycje, które mogą zostać uruchomione w tym roku zlokalizowane są w Warszawie. Trzy znajdują się na Białołęce, jeden z nich to projekt z tanimi mieszkaniami. Czwarty projekt znajduje się na Gocławiu.

"Już na początku września podejmiemy decyzję o ewentualnym rozpoczęciu nowych inwestycji. Budowa może się rozpocząć jeszcze w tym roku" - powiedział Szanajca.

"Z budową 800 mieszkań możemy wystartować bardzo szybko. Wydaje się, że w momencie odbicia na rynku będziemy mogli zaspokoić popyt i zwiększyć nasz udział w rynku" - dodał.

Prezes nie wykluczył, że przed końcem roku zostanie rozpoczęty więcej niż jeden projekt.

Dom Development w I połowie 2009 roku sprzedał netto 262 mieszkania, w samym II kwartale sprzedaż wyniosła 156 mieszkań. W drugi półroczu spółka chce poprawić wynik sprzedaży.

"Sprzedaż w lipcu i sierpniu jest lepsza niż w poprzednich miesiącach, nie obserwujemy wakacyjnego obniżenia sprzedaży" - powiedział PAP po konferencji Szanajca.

W II kwartale sprzedaż brutto wyniosła 215 mieszkań. Uwzględniając rezygnacje Dom Development sprzedał 156 mieszkań.

"W II kwartale jeden inwestor wycofał się z kupna 43 lokali, dlatego rezygnacje sięgnęły 59 lokali. Nie spodziewamy się kolejnych rezygnacji inwestorów portfelowych" - zaznaczył Szanajca.

Na koniec czerwca w realizacji znajdowały się 1.104 mieszkania.

"Jeśli nie rozpoczniemy nowych projektów, budowa wszystkich mieszkań zostanie zakończona w tym roku" - powiedział Janusz Zalewski, wiceprezes spółki.

Spółka szacuje, że w 2009 roku przekaże klientom 1.500 mieszkań. W pierwszej połowie roku przekazanych zostało 868 mieszkań. W drugiej połowie roku do przekazania zostało około 630 mieszkań.

"Będą to w większej części niż do tej pory mieszkania najtańsze, a to będzie miało wpływ na wyniki w III i IV kwartale" - powiedział Zalewski.

Kierownictwo spółki przewiduje, że w najbliższym czasie działalność na rynku deweloperskim będzie wymagała znacznie większego udziału środków własnych. Dom Development w IV kwartale 2009 i w 2010 roku spodziewa się uzyskać dodatni cash flow operacyjny.

"Ilość gotówki wpływająca do spółki będzie większa niż z niej wypływająca. Do tej pory mieliśmy ujemny cash flow operacyjny" - poinformował wiceprezes.

W I półroczu spółka wydała na zakup ziemi zaledwie 2,2 mln zł. W kolejnych okresach Dom Development będzie kontynuował taką strategię. "Cały czas przyglądamy się rynkowi działek pod inwestycje, ale na razie nie planujemy zakupów" - powiedział prezes po konferencji.

"Uważam, że ceny gruntów mogą jeszcze spaść" - dodał.

Dom Development miał w I połowie 2009 roku 64,2 mln zł zysku netto wobec 133,8 mln zł rok wcześniej. Według wyliczeń PAP zysk netto w samym II kwartale wyniósł 22,6 mln zł i był niższy od konsensusu rynkowego na poziomie 30,7 mln zł. Zysk operacyjny w I półroczu wyniósł 84,2 mln zł wobec 160,4 mln zł rok wcześniej. Przychody wyniosły 382,6 mln zł w porównaniu z 500,2 mln zł w I półroczu 2008 roku. Według wyliczeń PAP zysk operacyjny w II kwartale wyniósł 30,7 mln zł. Analitycy spodziewali się, że EBIT wyniesie 38,6 mln zł.

Przychody Dom Development wyniosły w II kwartale 191,4 mln zł. Konsensus zakładał przychody na poziomie 166 mln zł. "Będą to w większej części niż do tej pory mieszkania najtańsze, a to będzie miało wpływ na wyniki w III i IV kwartale" - powiedział Zalewski.

źródło informacji: INTERIA.PL/PAP

Z kredytu można również sfinansować budowę punktów gastronomicznych, rekreacyjno-sportowych i kulturalnych takich jak np.: pola biwakowe i kempingi wraz z ogrodzeniem, oznakowaniem, wytyczeniem stanowisk, instalacją wodno-kanalizacyjną i elektryczną; wypożyczalnie sprzętu turystycznego, kąpieliska, plaże, przystanie kajakowe i żeglarskie, wyciągi narciarskie, ścieżki rowerowe, parki rekreacyjno-rozrywkowe i szlaki turystyczno-krajoznawcze; stajnie i padoki oraz zakup koni; punkty lokalnej kultury ludowej, punkty sprzedaży wyrobów lokalnego rękodzieła i rzemiosła artystycznego.

Kredyt agroturystyczny przeznaczony jest nie tylko dla rolników i ich rodzin, ale także dla osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, osób prawnych oraz gmin wiejskich i miejsko-wiejskich, jeśli inwestycja jest realizowana na wsi lub w mieście do 20 tys. mieszkańców. Maksymalna wartość kredytu wynosi do 300 tys. zł. na 80-100% wartości kosztorysowej zadania brutto, co jest zależne od typu zadania jak i tego czy inwestycja będzie dofinansowywana środkami unijnymi. Oprocentowanie wynosi nie mniej niż 4% w stosunku rocznym.

Koniecznie musimy pamiętać, że warto wziąć pod uwagę, aby dany projekt domu, w którym będziemy świadczyć usługi agroturystyczne nie tylko spełniał wymogi, ale by komponował się z architekturą regionalną. Znakomitym tego przykładem jest nagradzany projekt domu z kwaterami na wynajem „Lasowiak” z pracowni architektonicznej ARCHETON Sp. z o.o. Na parterze budynku znajduje się dwupokojowe mieszkanie dla właścicieli oraz duża jadalnia dla gości z aneksem kuchennym i kominkiem, WC oraz pokój z łazienką przystosowany dla osób niepełnosprawnych. Natomiast na poddaszu znajdują się cztery dwuosobowe pokoje z łazienkami. Projekt łączy tradycje grupy etnograficznej Lesowiaków zamieszkującej tereny miedzy Wisłą a Sanem, z nowoczesną funkcjonalnością.

Przykładem gotowego projektu, w którym można prowadzić punkt gastronomiczny jest projekt „Cymes” z tej samej pracowni, ARCHETON Sp. z o.o. Na parterze zlokalizowano część handlowo-usługową. Z holu wejściowego można dostać się do sklepu spożywczego i do barku. Dodatkowo na parterze umieszczono w.c. dla klientów. W poziomie piwnic zaprojektowano magazyny, pomieszczenie socjalne, szatnię oraz w.c. dla pracowników. Na poddaszu mieści się niewielkie mieszkanie oddzielone komunikacyjnie od pomieszczeń handlowych. Z przedpokoju dostać się można do trzech pokoi, kuchni i łazienki.

Projekt domu „Letnisko” to przykład domu rekreacyjnego, na który możemy otrzymać preferencyjny kredyt. Parter mieści otwarty przestrzennie pokój dzienny, kuchnię, niewielką łazienkę i dostępną z zewnątrz kotłownię węglową. Na poddaszu zlokalizowano duży przedpokój - galerię oraz 2 pokoje sypialne.

Prowadzenie gospodarstwa agroturystycznego lub pensjonatu na wsi może okazać się znakomitym rozwiązaniem dla uzupełnienia domowego budżetu, a poza tym wspaniałym sposobem na życie. „Pan Bóg stworzył wieś, a człowiek miasto”, i z roku na rok coraz większa liczba „mieszczuchów” wypoczywa na wsi.

- Władze wojewódzkie przykładają też znacznie większą wagę do promocji własnego regionu i jego walorów agroturystycznych chcąc zwiększyć ruch turystyczny w mniej znanych miejscowościach. Najwięcej gospodarstw agroturystycznych znajduje się na południu Polski – mówi Anna Macina specjalista ds. marketingu firmy projektowej ARCHETON Sp. z o.o.

Prowadząc gospodarstwo agroturystyczne mamy szansę na zwolnienie z podatku dochodowego, jeśli spełnimy jednocześnie kilka warunków. Wynajmowane kwatery znajdują się w budynku mieszkalnym, położonym na terenie wiejskim, wiejsko-miejskim poza miastem, które należą do gospodarstwa rolnego o powierzchni przynajmniej 1 ha. Liczba wynajmowanych kwater nie może przekroczyć pięciu pokoi, które są do wyłącznej dyspozycji wynajmujących. Nie wlicza się jadalni, werandy i tym podobnych pomieszczeń. Zwolnienie z podatku obejmuje też dochody uzyskane z tytułu wyżywienia gości, a nawet z tytułu innej działalności. Zwolnienie z podatku dochodowego nie będzie obowiązywać, jeśli kwatera będzie wynajmowana w domkach turystycznych lub w budynkach adaptowanych jednocześnie na cele usługowe, pokoje nie mogą być wynajmowane na stałe.
 
Warto postarać się o odpowiednią kategoryzację budynku wg standardów Unii Europejskiej, która jest oceną budynków turystyki wiejskiej i jakości usług agroturystycznych wg systemu Polskiej Federacji Turystyki Wiejskiej „Gospodarstwa Gościnne”. Można otrzymać ocenę od kategorii standard do trzygwiazdkowej. Zatem należy zapewnić inwestycji wysoką jakość już na etapie jej planowania a zwłaszcza przy wyborze gotowego projektu. Szybką realizację inwestycji zapewni nam technologia szkieletu prefabrykowanego, dzięki której nie musimy obawiać się rozpoczęcia prac budowlanych jesienią. Wystarczy odpowiednio wcześnie przygotować fundamenty by dom mógł powstać nawet zimą.

Źródło: www.archeton.pl, www.archetura.pl

inwestycje.pl

Z kredytu można również sfinansować budowę punktów gastronomicznych, rekreacyjno-sportowych i kulturalnych takich jak np.: pola biwakowe i kempingi wraz z ogrodzeniem, oznakowaniem, wytyczeniem stanowisk, instalacją wodno-kanalizacyjną i elektryczną; wypożyczalnie sprzętu turystycznego, kąpieliska, plaże, przystanie kajakowe i żeglarskie, wyciągi narciarskie, ścieżki rowerowe, parki rekreacyjno-rozrywkowe i szlaki turystyczno-krajoznawcze; stajnie i padoki oraz zakup koni; punkty lokalnej kultury ludowej, punkty sprzedaży wyrobów lokalnego rękodzieła i rzemiosła artystycznego.

Kredyt agroturystyczny przeznaczony jest nie tylko dla rolników i ich rodzin, ale także dla osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, osób prawnych oraz gmin wiejskich i miejsko-wiejskich, jeśli inwestycja jest realizowana na wsi lub w mieście do 20 tys. mieszkańców. Maksymalna wartość kredytu wynosi do 300 tys. zł. na 80-100% wartości kosztorysowej zadania brutto, co jest zależne od typu zadania jak i tego czy inwestycja będzie dofinansowywana środkami unijnymi. Oprocentowanie wynosi nie mniej niż 4% w stosunku rocznym.

Koniecznie musimy pamiętać, że warto wziąć pod uwagę, aby dany projekt domu, w którym będziemy świadczyć usługi agroturystyczne nie tylko spełniał wymogi, ale by komponował się z architekturą regionalną. Znakomitym tego przykładem jest nagradzany projekt domu z kwaterami na wynajem „Lasowiak” z pracowni architektonicznej ARCHETON Sp. z o.o. Na parterze budynku znajduje się dwupokojowe mieszkanie dla właścicieli oraz duża jadalnia dla gości z aneksem kuchennym i kominkiem, WC oraz pokój z łazienką przystosowany dla osób niepełnosprawnych. Natomiast na poddaszu znajdują się cztery dwuosobowe pokoje z łazienkami. Projekt łączy tradycje grupy etnograficznej Lesowiaków zamieszkującej tereny miedzy Wisłą a Sanem, z nowoczesną funkcjonalnością.

Przykładem gotowego projektu, w którym można prowadzić punkt gastronomiczny jest projekt „Cymes” z tej samej pracowni, ARCHETON Sp. z o.o. Na parterze zlokalizowano część handlowo-usługową. Z holu wejściowego można dostać się do sklepu spożywczego i do barku. Dodatkowo na parterze umieszczono w.c. dla klientów. W poziomie piwnic zaprojektowano magazyny, pomieszczenie socjalne, szatnię oraz w.c. dla pracowników. Na poddaszu mieści się niewielkie mieszkanie oddzielone komunikacyjnie od pomieszczeń handlowych. Z przedpokoju dostać się można do trzech pokoi, kuchni i łazienki.

Projekt domu „Letnisko” to przykład domu rekreacyjnego, na który możemy otrzymać preferencyjny kredyt. Parter mieści otwarty przestrzennie pokój dzienny, kuchnię, niewielką łazienkę i dostępną z zewnątrz kotłownię węglową. Na poddaszu zlokalizowano duży przedpokój - galerię oraz 2 pokoje sypialne.

Prowadzenie gospodarstwa agroturystycznego lub pensjonatu na wsi może okazać się znakomitym rozwiązaniem dla uzupełnienia domowego budżetu, a poza tym wspaniałym sposobem na życie. „Pan Bóg stworzył wieś, a człowiek miasto”, i z roku na rok coraz większa liczba „mieszczuchów” wypoczywa na wsi.

- Władze wojewódzkie przykładają też znacznie większą wagę do promocji własnego regionu i jego walorów agroturystycznych chcąc zwiększyć ruch turystyczny w mniej znanych miejscowościach. Najwięcej gospodarstw agroturystycznych znajduje się na południu Polski – mówi Anna Macina specjalista ds. marketingu firmy projektowej ARCHETON Sp. z o.o.

Prowadząc gospodarstwo agroturystyczne mamy szansę na zwolnienie z podatku dochodowego, jeśli spełnimy jednocześnie kilka warunków. Wynajmowane kwatery znajdują się w budynku mieszkalnym, położonym na terenie wiejskim, wiejsko-miejskim poza miastem, które należą do gospodarstwa rolnego o powierzchni przynajmniej 1 ha. Liczba wynajmowanych kwater nie może przekroczyć pięciu pokoi, które są do wyłącznej dyspozycji wynajmujących. Nie wlicza się jadalni, werandy i tym podobnych pomieszczeń. Zwolnienie z podatku obejmuje też dochody uzyskane z tytułu wyżywienia gości, a nawet z tytułu innej działalności. Zwolnienie z podatku dochodowego nie będzie obowiązywać, jeśli kwatera będzie wynajmowana w domkach turystycznych lub w budynkach adaptowanych jednocześnie na cele usługowe, pokoje nie mogą być wynajmowane na stałe.
 
Warto postarać się o odpowiednią kategoryzację budynku wg standardów Unii Europejskiej, która jest oceną budynków turystyki wiejskiej i jakości usług agroturystycznych wg systemu Polskiej Federacji Turystyki Wiejskiej „Gospodarstwa Gościnne”. Można otrzymać ocenę od kategorii standard do trzygwiazdkowej. Zatem należy zapewnić inwestycji wysoką jakość już na etapie jej planowania a zwłaszcza przy wyborze gotowego projektu. Szybką realizację inwestycji zapewni nam technologia szkieletu prefabrykowanego, dzięki której nie musimy obawiać się rozpoczęcia prac budowlanych jesienią. Wystarczy odpowiednio wcześnie przygotować fundamenty by dom mógł powstać nawet zimą.

Źródło: www.archeton.pl, www.archetura.pl

inwestycje.pl

Od stycznia 2009 roku liczba banków oferujących preferencyjne kredyty hipoteczne wzrosła dwukrotnie. Osoby zainteresowane skorzystaniem z programu ,,Rodzina na swoim” mogą wybierać spośród ofert 14 instytucji finansowych, a według zapowiedzi Banku Gospodarstwa Krajowego z czasem powinno ich być coraz więcej.

Przystępowanie kolejnych banków do programu ,,Rodzina na swoim” to efekt niezwykłej popularności tego kredytu, jaką cieszy się od początku 2009 roku, kiedy to polepszyły się zasady jego udzielania. Przede wszystkim podwyższone zostały limity cenowe mieszkań, które można nabywać w ramach programu. Jednocześnie nienajlepsza sytuacja na rynku nieruchomości, która przyczyniła się do spadku cen, spowodowała, że coraz więcej mieszkań osiągało poziom cenowy kwalifikujący je do finansowania przy pomocy kredytu z dopłatą.

Od kilku miesięcy sprawdzamy, ile mieszkań znajdujących się w naszej bazie nieruchomości można kupić w ramach programu ,,Rodzina na swoim”. Z miesiąca na miesiąc jest ich coraz więcej, co pokazuje, że osoby sprzedające mieszkania na rynku wtórnym dostosowują ceny do warunków programu, ponieważ często jest to jedyna szansa na sprzedanie nieruchomości. W tabeli nr 1 pokazujemy, jaki procent mieszkań w poszczególnych miastach kwalifikuje się do programu.
 

Od stycznia 2009 roku liczba banków oferujących preferencyjne kredyty hipoteczne wzrosła dwukrotnie. Osoby zainteresowane skorzystaniem z programu ,,Rodzina na swoim” mogą wybierać spośród ofert 14 instytucji finansowych, a według zapowiedzi Banku Gospodarstwa Krajowego z czasem powinno ich być coraz więcej.

Przystępowanie kolejnych banków do programu ,,Rodzina na swoim” to efekt niezwykłej popularności tego kredytu, jaką cieszy się od początku 2009 roku, kiedy to polepszyły się zasady jego udzielania. Przede wszystkim podwyższone zostały limity cenowe mieszkań, które można nabywać w ramach programu. Jednocześnie nienajlepsza sytuacja na rynku nieruchomości, która przyczyniła się do spadku cen, spowodowała, że coraz więcej mieszkań osiągało poziom cenowy kwalifikujący je do finansowania przy pomocy kredytu z dopłatą.

Od kilku miesięcy sprawdzamy, ile mieszkań znajdujących się w naszej bazie nieruchomości można kupić w ramach programu ,,Rodzina na swoim”. Z miesiąca na miesiąc jest ich coraz więcej, co pokazuje, że osoby sprzedające mieszkania na rynku wtórnym dostosowują ceny do warunków programu, ponieważ często jest to jedyna szansa na sprzedanie nieruchomości. W tabeli nr 1 pokazujemy, jaki procent mieszkań w poszczególnych miastach kwalifikuje się do programu.
 

- Budownictwo apartamentowe to bardzo wąski segment, o stosunkowo niewielkiej podaży. Produkt ten kierowany jest do grupy docelowej, która jest odporna na wahania koniunktury - zauważa Ewa Perkowska, dyrektor handlowy firmy Budimex Nieruchomości.

Bez względu na sytuację ekonomiczną są osoby, które za luksusową nieruchomość w prestiżowej lokalizacji są w stanie zapłacić duże pieniądze także w czasach gospodarczej dekoniunktury. Dla tych klientów cena jest na drugim planie.

- Inwestowanie w dobra luksusowe ma sens bez względu na ogólną kondycję rynku - wyjaśnia Ewa Perkowska z Budimexu Nieruchomości. - W długotrwałej perspektywie inwestor zyska.

Jak wybrać?

Inwestując w apartamenty należy zwracać uwagę na czynniki, które pozwalają odróżnić je od mieszkań o tzw. podwyższonym standardzie. Dość często próbuje się je sprzedać jako apartamenty. Dostrzeżenie różnic, a co za tym idzie prestiżu nieruchomości, jest stosunkowo proste, warto mieć na uwadze następujące czynniki charakteryzujące apartament:

• Wyjątkowa lokalizacja (np. widok na park, jezioro, dobre połączenie komunikacyjnie z centrum miasta),
• Bardzo wysoki standard wykończenia,
• Wysokość pomieszczeń (3,10m),
• Wysokiej jakości materiały wykończeniowe (także w częściach wspólnych budynku),
• Unikatowe i gwarantujące pełne bezpieczeństwo zaawansowane rozwiązania technologiczne (np. system wideofonów),
• Klimatyzacja,
• Ogrody zimowe,
• Podgrzewane tarasy.

- Budownictwo apartamentowe to bardzo wąski segment, o stosunkowo niewielkiej podaży. Produkt ten kierowany jest do grupy docelowej, która jest odporna na wahania koniunktury - zauważa Ewa Perkowska, dyrektor handlowy firmy Budimex Nieruchomości.

Bez względu na sytuację ekonomiczną są osoby, które za luksusową nieruchomość w prestiżowej lokalizacji są w stanie zapłacić duże pieniądze także w czasach gospodarczej dekoniunktury. Dla tych klientów cena jest na drugim planie.

- Inwestowanie w dobra luksusowe ma sens bez względu na ogólną kondycję rynku - wyjaśnia Ewa Perkowska z Budimexu Nieruchomości. - W długotrwałej perspektywie inwestor zyska.

Jak wybrać?

Inwestując w apartamenty należy zwracać uwagę na czynniki, które pozwalają odróżnić je od mieszkań o tzw. podwyższonym standardzie. Dość często próbuje się je sprzedać jako apartamenty. Dostrzeżenie różnic, a co za tym idzie prestiżu nieruchomości, jest stosunkowo proste, warto mieć na uwadze następujące czynniki charakteryzujące apartament:

• Wyjątkowa lokalizacja (np. widok na park, jezioro, dobre połączenie komunikacyjnie z centrum miasta),
• Bardzo wysoki standard wykończenia,
• Wysokość pomieszczeń (3,10m),
• Wysokiej jakości materiały wykończeniowe (także w częściach wspólnych budynku),
• Unikatowe i gwarantujące pełne bezpieczeństwo zaawansowane rozwiązania technologiczne (np. system wideofonów),
• Klimatyzacja,
• Ogrody zimowe,
• Podgrzewane tarasy.

Co właściwie oznacza termin „gminna polityka mieszkaniowa”?

Gminna polityka mieszkaniowa to określone cele strategiczne, kierunki działań oraz zadania prowadzące do osiągnięcia założonego modelu warunków i stosunków mieszkaniowych oraz zasad funkcjonowania gospodarki mieszkaniowej.

Jaki jest główny cel gminnej polityki mieszkaniowej?

Jest nim tworzenie warunków zapewniających gospodarstwom domowym możliwość zaspokajania potrzeb mieszkaniowych zgodnie z własnymi preferencjami, aspiracjami i możliwościami ekonomicznymi poprzez zastosowanie odpowiednich instrumentów na etapie procesu inwestycyjnego, w fazie nabywania prawa do mieszkania oraz w fazie eksploatacji zasobu mieszkaniowego.

W chwili obecnej niedobór mieszkań w naszym kraju szacowany jest na poziomie ok. 1,8 mln nowych mieszkań. Równocześnie, poziom czynszów za mieszkania wynajmowane od gmin, zakładów pracy, spółdzielni mieszkaniowych oraz w zasobach prywatnych jest niski, przeciętnie wynosi ok. 1,5% – 1,8% kosztów odtworzenia rocznie, co niestety uniemożliwia prawidłową eksploatację oraz remontowanie dekapitalizujących się zasobów mieszkaniowych. Mimo to, dla ludzi żyjących w niedostatku lub ubóstwie, wysokość czynszów wraz z opłatami eksploatacyjnymi jest stale zbyt wysoka. Pomimo istnienia dodatków mieszkaniowych nie są oni w stanie ponosić tych wydatków, co w skrajnych przypadkach doprowadza do eksmisji. Z roku na rok pogłębiają się również tendencje związane z eksmisjami. Sądy mając na uwadze sytuację rodzinną i materialną najemców, w części wyroków przyznają eksmitowanym uprawnienie do otrzymania lokalu socjalnego, którego obowiązek przydzielenia spoczywa na gminie.

Jakie są cele szczegółowe polityki mieszkaniowej?

Do celów tych należy między innymi: uzbrajanie terenów pod budownictwo mieszkaniowe, tworzenie miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego odpowiednim udziałem terenów z przeznaczeniem pod budownictwo mieszkaniowe, sprzedaż gruntów komunalnych pod budownictwo mieszkaniowe, rozwój budownictwa na wynajem, zwiększenie efektów rzeczowych budownictwa mieszkaniowego w formie własnościowej, zapewnienie schronienia najuboższym, racjonalna prywatyzacja zasobu publicznego, ekonomizacja polityki czynszowej, wypłata dodatków mieszkaniowych czy też wspieranie remontów i termomodernizacji zasobu mieszkaniowego.

W jakich aspektach można rozpatrywać politykę mieszkaniową?

Można ją rozpatrywać w trzech aspektach: ekonomicznym, socjalnym oraz technicznym.    Problematyka ekonomiczna obejmuje metody określania potrzeb mieszkaniowych i poziomu ich zaspokojenia przy optymalnym wykorzystaniu dostępnych środków , natomiast problematyka społeczna przejawia się w położeniu nacisku na warunki mieszkaniowe ludności. Aspekty techniczne polityki mieszkaniowej obejmują natomiast powiązania gospodarki mieszkaniowej z budownictwem, działalnością remontową oraz procesami przebudowy i modernizacji zasobów mieszkaniowych. 

W jaki sposób realizowana jest polityka mieszkaniowa na szczeblu samorządu terytorialnego?

Realizacja tej polityki polega na zapewnianiu mieszkań socjalnych, zamiennych i komunalnych, gospodarowaniu zasobem mieszkaniowym gminy, wypłacaniu dodatków mieszkaniowych, sprzedaży gruntów komunalnych, budowie infrastruktury technicznej, tworzeniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. Muszę niestety stwierdzić, że tylko znikoma część gmin posiada własną uchwaloną politykę mieszkaniową (strategię mieszkalnictwa). Skutkuje to tym, że wielokrotnie decyzje gminnych decydentów podejmowane są w sposób dość chaotyczny i nie są usystematyzowane, tak naprawdę nie ma spójności w zakresie działań związanych z gospodarowaniem gminnymi nieruchomościami zabudowanymi i niezabudowanymi. Dowodem na istnienie tego faktu mogą być chociażby kontrole przeprowadzane przez Najwyższą Izbę Kontroli, które wykazały, że wiele gmin nie posiada ustawowo wymaganego dokumentu jakim jest Wieloletni Program Gospodarowania Zasobem Mieszkaniowym Gminy.

Jakimi zasadami powinna kierować się polityka mieszkaniowa w gospodarce rynkowej?

Polityka ta powinna kierować się następującymi zasadami:

•    celowością – gdzie pomoc powinna być skierowana do osób najbardziej potrzebujących,
•    przejrzystością – polityka dotacyjna musi być przejrzysta i zrozumiała dla wszystkich,
•    sprawiedliwością – powinna być to polityka sprawiedliwa dla większości uczestników,
•    maksymalnym wykorzystaniem środków sektora prywatnego – chodzi tu o wybranie takich rozwiązań, które pozwolą na optymalne wykorzystanie środków gospodarstw domowych i sektora prywatnego – większość wydatków na mieszkalnictwo winno pochodzić ze środków prywatnych,
•    polityką zachęcania i podtrzymywania rozwoju prywatnego rynku, czyli polityką, która nie konkuruje z mechanizmami rynkowymi, przede wszystkim z komercyjnymi możliwościami finansowania inwestycji mieszkaniowych, a jest w stosunku do nich komplementarna,
•    ekonomiczną wydajnością – poprzez osiąganie rezultatów przy minimalnych wydatkach budżetu
•    administracyjną wydajnością – poprzez minimalizację czasu i kosztów administracyjnych.

Kto w Polsce odpowiedzialny jest za prawidłowe prowadzenie polityk mieszkaniowych i jakie obowiązki się z tym wiążą?

W Polsce obowiązek zaspokajania podstawowych potrzeb mieszkaniowych najbiedniejszych gospodarstw domowych deleguje na gminy ustawodawca, który w określonych przypadkach, nakłada również na nie obowiązek zapewnienia lokali socjalnych i zamiennych. Dlatego też polityka subwencjonowania mieszkalnictwa środkami publicznymi przyjmuje często charakter socjalny w postaci pomocy finansowej dla najbiedniejszych gospodarstw domowych.

Instytut Gospodarki Nieruchomościami

gk

inwestycje.pl

Co właściwie oznacza termin „gminna polityka mieszkaniowa”?

Gminna polityka mieszkaniowa to określone cele strategiczne, kierunki działań oraz zadania prowadzące do osiągnięcia założonego modelu warunków i stosunków mieszkaniowych oraz zasad funkcjonowania gospodarki mieszkaniowej.

Jaki jest główny cel gminnej polityki mieszkaniowej?

Jest nim tworzenie warunków zapewniających gospodarstwom domowym możliwość zaspokajania potrzeb mieszkaniowych zgodnie z własnymi preferencjami, aspiracjami i możliwościami ekonomicznymi poprzez zastosowanie odpowiednich instrumentów na etapie procesu inwestycyjnego, w fazie nabywania prawa do mieszkania oraz w fazie eksploatacji zasobu mieszkaniowego.

W chwili obecnej niedobór mieszkań w naszym kraju szacowany jest na poziomie ok. 1,8 mln nowych mieszkań. Równocześnie, poziom czynszów za mieszkania wynajmowane od gmin, zakładów pracy, spółdzielni mieszkaniowych oraz w zasobach prywatnych jest niski, przeciętnie wynosi ok. 1,5% – 1,8% kosztów odtworzenia rocznie, co niestety uniemożliwia prawidłową eksploatację oraz remontowanie dekapitalizujących się zasobów mieszkaniowych. Mimo to, dla ludzi żyjących w niedostatku lub ubóstwie, wysokość czynszów wraz z opłatami eksploatacyjnymi jest stale zbyt wysoka. Pomimo istnienia dodatków mieszkaniowych nie są oni w stanie ponosić tych wydatków, co w skrajnych przypadkach doprowadza do eksmisji. Z roku na rok pogłębiają się również tendencje związane z eksmisjami. Sądy mając na uwadze sytuację rodzinną i materialną najemców, w części wyroków przyznają eksmitowanym uprawnienie do otrzymania lokalu socjalnego, którego obowiązek przydzielenia spoczywa na gminie.

Jakie są cele szczegółowe polityki mieszkaniowej?

Do celów tych należy między innymi: uzbrajanie terenów pod budownictwo mieszkaniowe, tworzenie miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego odpowiednim udziałem terenów z przeznaczeniem pod budownictwo mieszkaniowe, sprzedaż gruntów komunalnych pod budownictwo mieszkaniowe, rozwój budownictwa na wynajem, zwiększenie efektów rzeczowych budownictwa mieszkaniowego w formie własnościowej, zapewnienie schronienia najuboższym, racjonalna prywatyzacja zasobu publicznego, ekonomizacja polityki czynszowej, wypłata dodatków mieszkaniowych czy też wspieranie remontów i termomodernizacji zasobu mieszkaniowego.

W jakich aspektach można rozpatrywać politykę mieszkaniową?

Można ją rozpatrywać w trzech aspektach: ekonomicznym, socjalnym oraz technicznym.    Problematyka ekonomiczna obejmuje metody określania potrzeb mieszkaniowych i poziomu ich zaspokojenia przy optymalnym wykorzystaniu dostępnych środków , natomiast problematyka społeczna przejawia się w położeniu nacisku na warunki mieszkaniowe ludności. Aspekty techniczne polityki mieszkaniowej obejmują natomiast powiązania gospodarki mieszkaniowej z budownictwem, działalnością remontową oraz procesami przebudowy i modernizacji zasobów mieszkaniowych. 

W jaki sposób realizowana jest polityka mieszkaniowa na szczeblu samorządu terytorialnego?

Realizacja tej polityki polega na zapewnianiu mieszkań socjalnych, zamiennych i komunalnych, gospodarowaniu zasobem mieszkaniowym gminy, wypłacaniu dodatków mieszkaniowych, sprzedaży gruntów komunalnych, budowie infrastruktury technicznej, tworzeniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. Muszę niestety stwierdzić, że tylko znikoma część gmin posiada własną uchwaloną politykę mieszkaniową (strategię mieszkalnictwa). Skutkuje to tym, że wielokrotnie decyzje gminnych decydentów podejmowane są w sposób dość chaotyczny i nie są usystematyzowane, tak naprawdę nie ma spójności w zakresie działań związanych z gospodarowaniem gminnymi nieruchomościami zabudowanymi i niezabudowanymi. Dowodem na istnienie tego faktu mogą być chociażby kontrole przeprowadzane przez Najwyższą Izbę Kontroli, które wykazały, że wiele gmin nie posiada ustawowo wymaganego dokumentu jakim jest Wieloletni Program Gospodarowania Zasobem Mieszkaniowym Gminy.

Jakimi zasadami powinna kierować się polityka mieszkaniowa w gospodarce rynkowej?

Polityka ta powinna kierować się następującymi zasadami:

•    celowością – gdzie pomoc powinna być skierowana do osób najbardziej potrzebujących,
•    przejrzystością – polityka dotacyjna musi być przejrzysta i zrozumiała dla wszystkich,
•    sprawiedliwością – powinna być to polityka sprawiedliwa dla większości uczestników,
•    maksymalnym wykorzystaniem środków sektora prywatnego – chodzi tu o wybranie takich rozwiązań, które pozwolą na optymalne wykorzystanie środków gospodarstw domowych i sektora prywatnego – większość wydatków na mieszkalnictwo winno pochodzić ze środków prywatnych,
•    polityką zachęcania i podtrzymywania rozwoju prywatnego rynku, czyli polityką, która nie konkuruje z mechanizmami rynkowymi, przede wszystkim z komercyjnymi możliwościami finansowania inwestycji mieszkaniowych, a jest w stosunku do nich komplementarna,
•    ekonomiczną wydajnością – poprzez osiąganie rezultatów przy minimalnych wydatkach budżetu
•    administracyjną wydajnością – poprzez minimalizację czasu i kosztów administracyjnych.

Kto w Polsce odpowiedzialny jest za prawidłowe prowadzenie polityk mieszkaniowych i jakie obowiązki się z tym wiążą?

W Polsce obowiązek zaspokajania podstawowych potrzeb mieszkaniowych najbiedniejszych gospodarstw domowych deleguje na gminy ustawodawca, który w określonych przypadkach, nakłada również na nie obowiązek zapewnienia lokali socjalnych i zamiennych. Dlatego też polityka subwencjonowania mieszkalnictwa środkami publicznymi przyjmuje często charakter socjalny w postaci pomocy finansowej dla najbiedniejszych gospodarstw domowych.

Instytut Gospodarki Nieruchomościami

gk

inwestycje.pl

Terminy realizacji to 15 miesięcy od 15 września 2009 roku, a wartość robót przypadających na sam rok 2009 to 10 mln zł netto. Centrum handlowo-usługowe "Turzyn" to kolejny obiekt tego typu realizowany przez Erbud. Teraz Erbud realizuje między innymi centrum handlowe Agora Bytom w Bytomiu, centrum handlowe "Victoria" w Wałbrzychu, galerię handlową "Piast" w Legnicy, galerię handlową "Twierdza" we Wrocławiu oraz dwa mniejsze obiekty tego typu w Kaliszu i Piotrkowie Trybunalskim.

Źródło: interia.pl

Terminy realizacji to 15 miesięcy od 15 września 2009 roku, a wartość robót przypadających na sam rok 2009 to 10 mln zł netto. Centrum handlowo-usługowe "Turzyn" to kolejny obiekt tego typu realizowany przez Erbud. Teraz Erbud realizuje między innymi centrum handlowe Agora Bytom w Bytomiu, centrum handlowe "Victoria" w Wałbrzychu, galerię handlową "Piast" w Legnicy, galerię handlową "Twierdza" we Wrocławiu oraz dwa mniejsze obiekty tego typu w Kaliszu i Piotrkowie Trybunalskim.

Źródło: interia.pl

Wartość wszystkich przedmiotów wyleasingowanych w I półroczu tego roku wyniosła 17 897,6 mln zł, w tym rynek ruchomości - 16 215,3 mln zł, a rynek nieruchomości - 1652,3 mln zł. Zanotowano spadek na poziomie 38 proc. w całym rynku (leasing ruchomości plus nieruchomości). Spadki dotyczą wszystkich segmentów rynku i grup z wyjątkiem maszyn rolniczych i sprzętu gastronomicznego. W dwu tych grupach zanotowano poważne wzrosty. W dalszym ciągu najmocniej spada sektor pojazdów ciężarowych, co jest przejawem kryzysu w branży transportowej.

W obu ostatnich kwartałach tego roku spadki wartości wyleasingowanych ciężarówek przekroczyły poziom 66 proc.Relatywnie mniejsze spadki zanotował bardzo mały segment rynku leasingu - IT. Mniejsze spadki zanotowano również w segmencie maszyn i urządzeń (MiU). Jest to wynik większego zainteresowania firm leasingowych transakcjami o wyższej wartości jednostkowej - informuje Związek Polskiego Leasingu (ZPL). Częściowo wpływ na stosunkowo niezłą sytuację w leasingu MiU ma wzrost zainteresowania tymi przedmiotami wśród rolnictwa. Wzrost tzw. średniej wartości transakcji dla segmentów IT i MiU wyniósł w I półroczu 2009 r. w porównaniu do wartości z tego samego okresu ub.r. 21 proc.

Z kwartału na kwartał pogarszająca się sprzedaż w segmencie pojazdów lekkich (-29 proc. r/r w I kwartale i -36 proc. r/r w II kwartale). Pokazuje to, że dobra sprzedaż samochodów osobowych w I półroczu wynikła ze zwiększonych zakupów obcokrajowców oraz prywatnego reeksportu, a nie z inwestycji firm we floty służbowe. Było to wyrazem dużej deprecjacji złotego wobec euro i dolara. Dane Cepik wykazują na przynajmniej 20-proc. spadek rejestracji nowych aut w Polsce.

Główni gracze

Spadki obrotu w br. dotyczyły większości firm leasingowych. Bardziej odporne na problemy z mniejszym popytem inwestycyjnym w gospodarce okazują się średnie i mniejsze firmy leasingowe. Mimo spadku popytu na pierwszym miejscu i liderem wśród wartości wyleasingowanych przedmiotów jest spółka EFL (podobnie jest w ujęciu ilościowym). Pozycję wicelidera utrzymuje od niedawna spółka Pekao Leasing. Na trzecim zaś miejscu jest BRE Leasing. Czwarte miejsce zajął Raiffeisen Leasing, a piąte BZ WBK.

Spadek wartości obrotu w leasingu ruchomości w 5 wymienionych, największych spółkach wyniósł w I półroczu 2009 r. aż 45,2 proc.

Łącznie w I półroczu firmy leasingowe sfinansowały transakcje leasingu pojazdów na kwotę 10 518,8 mln zł. Był to spadek w stosunku do I półrocza ub.r. o blisko 48 proc. Największe spadki zanotowano w podsegmencie ciągniki siodłowe, wyniosły one aż blisko 70 proc. Łączna wartość wyleasingowanych przedmiotów wyniosła tu 2167,8 mln zł. W innej grupie pojazdów, jaką są naczepy i przyczepy, zanotowano także poważne spadki, na poziomie 66 proc. Tego typu pojazdów wyleasingowano na łączną kwotę 1073,9 mln zł. Natomiast samochodów ciężarowych o masie powyżej 3,5 tony wyleasingowano na kwotę 1326,4 mln zł. Tutaj także odnotowano spadki wynoszące 58 proc.

Spadki zanotowano także w segmencie MiU. Wyniosły one 26 proc. Łączna wartość wyleasingowanych MiU wyniosła 5023,7 mln zł. Największe zmniejszenie wartości wyleasingowanych przedmiotów w tym segmencie zanotowano w dwu grupach: sprzęt budowlany oraz sprzęt medyczny - po 43 proc. Natomiast w grupie maszyn rolniczych i sprzętu gastronomicznego zanotowano wzrosty, co jest zjawiskiem niebywałym na tle wszystkich segmentów i grup należących do przedmiotów leasingu. W przypadku maszyn rolniczych zanotowano wzrost na poziomie 31 proc., a w przypadku sprzętu gastronomicznego wzrost wyniósł 37 proc. W pierwszym przypadku wartość ogólna wyniosła 404,2 mln zł, a w drugim tylko 56 mln zł. Dość poważne zmniejszenie wartości leasingu zanotowano w przypadku wózków widłowych (50 proc.), których wartość wyniosła 280,1 mln zł.

Dlaczego hamuje

W latach 2004-2007 średnioroczny wzrost rynku leasingu wyniósł 32 proc. Później już z kwartału na kwartał było tylko gorzej. Rynek z wyprzedzeniem zareagował najpierw na nadchodzące spowolnienie gospodarcze, by jeszcze bardziej zareagować następnie na zauważalny kryzys rynków finansowych oraz wzrastającą awersję do udzielania kredytów inwestycyjnych w prawie całej Europie. Leasing wobec tego zanotował pierwsze spadki już od maja 2008 r. Co prawda jeszcze w I połowie 2008 r. branża odnotowała wzrost na poziomie 15 proc., ale już to zahamowanie zwiastowało recesję i spadki. W rezultacie słabe II półrocze ub.r. przesądziło o obniżeniu dynamiki rynku leasingu ruchomości do zera.

Do wyhamowania całego rynku leasingu najbardziej przyczynił się sektor pojazdów ciężarowych, osiągając w I połowie ub.r. spadek na poziomie 40 proc., by następnie w I połowie 2009 r. zwiększyć spadek o dalsze 26 proc. Tak się stało, bo branża transportowa jako pierwsza zanotowała gwałtowny spadek zleceń na przewóz towarów w ujęciu wartościowym i ilościowym. Zwiększyła się także wartość nieściągalnych lub słabo ściągalnych wierzytelności. Pierwsza więc zareagowała na rozpoczętą już w II połowie 2008 r. recesję gospodarczą w strefie euro i dolara amerykańskiego. Znaczniejszemu spadkowi w 2008 r. i w I połowie 2009 r. oparł się rynek leasingu nieruchomości.

Nieruchomości

Największy udział w leasingu nieruchomości miały obiekty handlowe i usługowe. Stanowiły one aż 41 proc. tego rynku. Na drugim miejscu znalazły się budynki przemysłowe, które stanowiły 18 proc. całego rynku nieruchomości. Obiekty biurowe zaś uplasowały się na 3. miejscu z 14-proc. udziałem. 28 proc. to inne budynki i budowle.

Ogólna wartość nieruchomości wyleasingowanych w I półroczu 2009 r. wyniosła 1652,3 mln zł, w tym:

- budynki przemysłowe 412,2 mln zł (spadek na poziomie 37 proc.);

- obiekty handlowe i usługowe 586,6 mln zł (-6 proc.);

- obiekty biurowe 473,6 mln zł (-60);

- hotele i obiekty rekreacyjne 117,3 mln zł (aż -100 proc.).

Głównym graczem i liderem, rozdającym karty na tym rynku od wielu lat był ING Lease z 28,9-proc. udziałem. Na pozycji wicelidera uplasował się BRE Leasing, jego udział w rynku to 29 proc. Na podium znalazł się na 3. miejscu BZ WBK, ale z relatywnie małym udziałem w stosunku do poprzedników, bo wynoszącym tylko 7 proc. Tuż za tym leasingodawcą uplasowała się inna spółka leasingowa Millennium - 6,6 proc. udziału. Piąte miejsce zajął Deutsche Leasing - 2,7 proc. Szóste zaś miejsce ex aequo zajęły dwie inne spółki leasingowe: Raiffeisen i Bankowy z 1,1-proc. udziałem w rynku. Udział pozostałych leasingodawców łącznie wynosił aż 23,6 proc.

Wartość nieruchomości wyleasingowanych w I półroczu 2009 r. wyniosła 1355 mln zł. To oznacza relatywnie mały spadek, wynoszący 18 proc. w porównaniu do analogicznego okresu ub.r. Po wzrostowym I kwartale, II kwartał tego roku przyniósł spadek przekraczający 29 proc. Dynamiki te mają odzwierciedlenie w spadającej ilości raportowania transakcji, która ze 143 w I półroczu 2008 r. obniżyła się do 104 w tym roku. Jest to spadek znaczny.

Średnia wartość transakcji w I półroczu 2009 r. wyniosła 9,9 mln zł i kształtowała się na poziomie zbliżonym do uzyskiwanego w zeszłym roku, kiedy to wynosiła 9,2 mln zł. Mimo to osiągnięte wyniki w dwu kwartałach tego roku były znacznie niższe od średniej z okresu 2004-2007 r. W owym czasie średnie wartości zawierania umów leasingu nieruchomości opiewały na poziomie 18 mln zł, prawie dwa razy więcej.

Leasing albo kredyt

Sięgający w I półroczu 2009 r. aż 40-proc. spadek wartości wyleasingowanych przedmiotów to przede wszystkim skutek znacznego spadku udziału inwestycji sfinansowanych leasingiem. Rynek leasingu w wyniku tego spadł znacznie bardziej niż same inwestycje, w przemyśle i budownictwie.

Mimo niekorzystnych wskaźników makroekonomicznych w leasingu łączna wartość portfela należności leasingowych w ruchomościach wzrosła w ciągu ostatnich 12 miesięcy o 8 proc. To może oznaczać zahamowanie tendencji spadkowej, może nawet lekkie wzrosty w końcu 2009 r.

Wzrost wartości należności leasingowej w ciągu ostatniego 1,5 roku wyniósł 25 proc. Tak więc jest on nadal kluczowym sposobem finansowania inwestycji w gospodarce. Łączna wartość należności leasingowych w kwocie 55,4 mld zł, w tym 47,3 mld zł dla ruchomości i 8,1 mld zł dla nieruchomości, nieznacznie tylko ustępuje wartości salda kredytów inwestycyjnych udzielanych na potrzeby rozwoju przedsiębiorstw przez banki. Saldo tych kredytów w I półroczu br. wynosiło 62,1 mld zł.

Dane NBP o podaży złotego na 30 czerwca tego roku nie wskazują, by nastąpiło drastyczne ograniczenie akcji kredytowych w zakresie kredytów inwestycyjnych. W ciągu ostatniego półtora roku saldo to wzrosło o ponad 30 proc. A w ciągu ostatnich 12 miesięcy o 14,5 proc. Wyhamowanie akcji kredytowych nastąpiło w ciągu I półrocza tego roku, a w II kwartale spłaty kredytów przeważały nad zaciąganiem nowych. Sytuacja ta wynika z ograniczenia popytu inwestycyjnego wśród firm i aprecjacji złotego w końcu II kwartału tego roku.

Stopy procentowe EBC

W strukturze nowej produkcji w sektorze leasingu ruchomości dominują umowy zawierane w złotych. W przypadku zaś leasingu nieruchomości dominuje leasing w walucie obcej. Niskie stopy procentowe EBC i Centralnego Banku Szwajcarii oraz wzmacniający się ostatnio złoty zachęcały przedsiębiorców do finansowania zakupów inwestycyjnych leasingiem walutowym lub denominowanym w walucie obcej. W efekcie udział takiej produkcji w rynku leasingu ruchomości wzrósł z 16,8 proc. w 2007 r. do 32,2 proc. w IV kwartale ub.r.

Gwałtowna deprecjacja złotego obserwowana szczególnie w IV kwartale 2008 r. i w I kwartale 2009 r. zniechęciła przedsiębiorców do finansowania zakupów inwestycyjnych w ruchomościach za pośrednictwem leasingu walutowego.

Co zamierza robić ZPL?

Związek Polskiego Leasingu chce wspólnie z innymi uczestnikami rynku motoryzacyjnego aktywnie uczestniczyć w konsultacjach dotyczących znoszenia barier w rozwoju tego rynku. ZPL zainicjował jeszcze w końcu ub.r. działania na rzecz zapoczątkowania procesu legislacyjnego w kierunku zmian w ustawach o podatku VAT, CIT i PIT, by leasing konsumpcyjny był bardziej popularny wśród klientów indywidualnych.

Ministerstwo Gospodarki zgodziło się z postulatami ZPL, by leasing konsumpcyjny stał się czynnikiem zwiększającym popyt wewnętrzny na rynku motoryzacyjnym. Obiecało, że podejmie stosowne kroki legislacyjne i opracuje projekty zmian w ustawach podatkowych do końca II kwartału tego roku. Tak było zapowiedziane m.in. w dokumencie pt. "Działania Ministerstwa Gospodarki na rzecz stabilności i rozwoju". W tym zakresie MG milczy, czyżby nic nie uczyniono, by spopularyzować od strony prawnej leasing konsumpcyjny, mimo zapowiedzi?

Jak informuje ZPL, branża leasingowa będzie rozwijać współpracę z samorządem terytorialnym, by popularyzować nowe produkty leasingowe, w szczególności leasing komunalny i leasing zwrotny nieruchomości. Będzie działać na rzecz zwiększenia udziału finansowania przedsięwzięć unijnych realizowanych przez jednostki samorządu terytorialnego za pośrednictwem leasingu.

ZPL kontynuować będzie działania mające na celu zwiększenie wykorzystania leasingu w procesie absorpcji funduszy unijnych, w tym poprzez umożliwienie refundowania ceny zakupu przedmiotu leasingu we wszystkich programach operacyjnych. Popularyzować będzie leasing jako jeden ze sposobów finansowania inwestycji poprzez tworzenie wspólnych projektów z organizacjami przedsiębiorców.

Obecnie ZPL przygotowuje wspólnie stanowisko branży w odniesieniu do:

1. Projektu ustawy implementującej unijną dyrektywę o kredycie konsumenckim,

2. Ewentualnego objęcia branży leasingowej nadzorem finansowym.

CFM nieco w górę

Sektor CFM w Polsce będzie się rozwijał, choć kryzys ten obecny proces znacznie zahamował. Branża ta radzi sobie z kryzysem nieco lepiej niż cały rynek leasingu.

Konsekwencje recesji wpływają także na zmiany w polityce przedsiębiorstw, usługodawców CFM, wobec klientów, także tych stałych odbiorców ich usług. Dochodzi nawet do rewizji niektórych już zawartych wcześniej usług. Zauważalne zmiany występują w szczególności w ocenie ryzyka związanego z zawieraniem nowych umów na dostawę i zarządzanie flotą. Robi się to o wiele skrupulatniej niż, powiedzmy, pół roku temu. Większą uwagę zwraca się na rachunek ekonomiczny kontraktu.

Decyzję o zawieraniu umów podejmuje się na podstawie informacji finansowych i ekonomicznych klienta, o kondycji gospodarczej usługobiorcy, jego powiązaniach kapitałowych z centralami i z innymi kontrahentami, oddziałami międzynarodowymi oraz ocenę bieżących przychodów i perspektyw finansowych branży, w której działa klient. Zapowiadany jeszcze na początku tego roku poziom 200 tys. aut zarządzanych i leasingowanych przez firmy CFM, wydaje się mało realny, mimo że kryzys mniej ich dotknął.

Andrzej Okrasiński

źródło informacji:

Wartość wszystkich przedmiotów wyleasingowanych w I półroczu tego roku wyniosła 17 897,6 mln zł, w tym rynek ruchomości - 16 215,3 mln zł, a rynek nieruchomości - 1652,3 mln zł. Zanotowano spadek na poziomie 38 proc. w całym rynku (leasing ruchomości plus nieruchomości). Spadki dotyczą wszystkich segmentów rynku i grup z wyjątkiem maszyn rolniczych i sprzętu gastronomicznego. W dwu tych grupach zanotowano poważne wzrosty. W dalszym ciągu najmocniej spada sektor pojazdów ciężarowych, co jest przejawem kryzysu w branży transportowej.

W obu ostatnich kwartałach tego roku spadki wartości wyleasingowanych ciężarówek przekroczyły poziom 66 proc.Relatywnie mniejsze spadki zanotował bardzo mały segment rynku leasingu - IT. Mniejsze spadki zanotowano również w segmencie maszyn i urządzeń (MiU). Jest to wynik większego zainteresowania firm leasingowych transakcjami o wyższej wartości jednostkowej - informuje Związek Polskiego Leasingu (ZPL). Częściowo wpływ na stosunkowo niezłą sytuację w leasingu MiU ma wzrost zainteresowania tymi przedmiotami wśród rolnictwa. Wzrost tzw. średniej wartości transakcji dla segmentów IT i MiU wyniósł w I półroczu 2009 r. w porównaniu do wartości z tego samego okresu ub.r. 21 proc.

Z kwartału na kwartał pogarszająca się sprzedaż w segmencie pojazdów lekkich (-29 proc. r/r w I kwartale i -36 proc. r/r w II kwartale). Pokazuje to, że dobra sprzedaż samochodów osobowych w I półroczu wynikła ze zwiększonych zakupów obcokrajowców oraz prywatnego reeksportu, a nie z inwestycji firm we floty służbowe. Było to wyrazem dużej deprecjacji złotego wobec euro i dolara. Dane Cepik wykazują na przynajmniej 20-proc. spadek rejestracji nowych aut w Polsce.

Główni gracze

Spadki obrotu w br. dotyczyły większości firm leasingowych. Bardziej odporne na problemy z mniejszym popytem inwestycyjnym w gospodarce okazują się średnie i mniejsze firmy leasingowe. Mimo spadku popytu na pierwszym miejscu i liderem wśród wartości wyleasingowanych przedmiotów jest spółka EFL (podobnie jest w ujęciu ilościowym). Pozycję wicelidera utrzymuje od niedawna spółka Pekao Leasing. Na trzecim zaś miejscu jest BRE Leasing. Czwarte miejsce zajął Raiffeisen Leasing, a piąte BZ WBK.

Spadek wartości obrotu w leasingu ruchomości w 5 wymienionych, największych spółkach wyniósł w I półroczu 2009 r. aż 45,2 proc.

Łącznie w I półroczu firmy leasingowe sfinansowały transakcje leasingu pojazdów na kwotę 10 518,8 mln zł. Był to spadek w stosunku do I półrocza ub.r. o blisko 48 proc. Największe spadki zanotowano w podsegmencie ciągniki siodłowe, wyniosły one aż blisko 70 proc. Łączna wartość wyleasingowanych przedmiotów wyniosła tu 2167,8 mln zł. W innej grupie pojazdów, jaką są naczepy i przyczepy, zanotowano także poważne spadki, na poziomie 66 proc. Tego typu pojazdów wyleasingowano na łączną kwotę 1073,9 mln zł. Natomiast samochodów ciężarowych o masie powyżej 3,5 tony wyleasingowano na kwotę 1326,4 mln zł. Tutaj także odnotowano spadki wynoszące 58 proc.

Spadki zanotowano także w segmencie MiU. Wyniosły one 26 proc. Łączna wartość wyleasingowanych MiU wyniosła 5023,7 mln zł. Największe zmniejszenie wartości wyleasingowanych przedmiotów w tym segmencie zanotowano w dwu grupach: sprzęt budowlany oraz sprzęt medyczny - po 43 proc. Natomiast w grupie maszyn rolniczych i sprzętu gastronomicznego zanotowano wzrosty, co jest zjawiskiem niebywałym na tle wszystkich segmentów i grup należących do przedmiotów leasingu. W przypadku maszyn rolniczych zanotowano wzrost na poziomie 31 proc., a w przypadku sprzętu gastronomicznego wzrost wyniósł 37 proc. W pierwszym przypadku wartość ogólna wyniosła 404,2 mln zł, a w drugim tylko 56 mln zł. Dość poważne zmniejszenie wartości leasingu zanotowano w przypadku wózków widłowych (50 proc.), których wartość wyniosła 280,1 mln zł.

Dlaczego hamuje

W latach 2004-2007 średnioroczny wzrost rynku leasingu wyniósł 32 proc. Później już z kwartału na kwartał było tylko gorzej. Rynek z wyprzedzeniem zareagował najpierw na nadchodzące spowolnienie gospodarcze, by jeszcze bardziej zareagować następnie na zauważalny kryzys rynków finansowych oraz wzrastającą awersję do udzielania kredytów inwestycyjnych w prawie całej Europie. Leasing wobec tego zanotował pierwsze spadki już od maja 2008 r. Co prawda jeszcze w I połowie 2008 r. branża odnotowała wzrost na poziomie 15 proc., ale już to zahamowanie zwiastowało recesję i spadki. W rezultacie słabe II półrocze ub.r. przesądziło o obniżeniu dynamiki rynku leasingu ruchomości do zera.

Do wyhamowania całego rynku leasingu najbardziej przyczynił się sektor pojazdów ciężarowych, osiągając w I połowie ub.r. spadek na poziomie 40 proc., by następnie w I połowie 2009 r. zwiększyć spadek o dalsze 26 proc. Tak się stało, bo branża transportowa jako pierwsza zanotowała gwałtowny spadek zleceń na przewóz towarów w ujęciu wartościowym i ilościowym. Zwiększyła się także wartość nieściągalnych lub słabo ściągalnych wierzytelności. Pierwsza więc zareagowała na rozpoczętą już w II połowie 2008 r. recesję gospodarczą w strefie euro i dolara amerykańskiego. Znaczniejszemu spadkowi w 2008 r. i w I połowie 2009 r. oparł się rynek leasingu nieruchomości.

Nieruchomości

Największy udział w leasingu nieruchomości miały obiekty handlowe i usługowe. Stanowiły one aż 41 proc. tego rynku. Na drugim miejscu znalazły się budynki przemysłowe, które stanowiły 18 proc. całego rynku nieruchomości. Obiekty biurowe zaś uplasowały się na 3. miejscu z 14-proc. udziałem. 28 proc. to inne budynki i budowle.

Ogólna wartość nieruchomości wyleasingowanych w I półroczu 2009 r. wyniosła 1652,3 mln zł, w tym:

- budynki przemysłowe 412,2 mln zł (spadek na poziomie 37 proc.);

- obiekty handlowe i usługowe 586,6 mln zł (-6 proc.);

- obiekty biurowe 473,6 mln zł (-60);

- hotele i obiekty rekreacyjne 117,3 mln zł (aż -100 proc.).

Głównym graczem i liderem, rozdającym karty na tym rynku od wielu lat był ING Lease z 28,9-proc. udziałem. Na pozycji wicelidera uplasował się BRE Leasing, jego udział w rynku to 29 proc. Na podium znalazł się na 3. miejscu BZ WBK, ale z relatywnie małym udziałem w stosunku do poprzedników, bo wynoszącym tylko 7 proc. Tuż za tym leasingodawcą uplasowała się inna spółka leasingowa Millennium - 6,6 proc. udziału. Piąte miejsce zajął Deutsche Leasing - 2,7 proc. Szóste zaś miejsce ex aequo zajęły dwie inne spółki leasingowe: Raiffeisen i Bankowy z 1,1-proc. udziałem w rynku. Udział pozostałych leasingodawców łącznie wynosił aż 23,6 proc.

Wartość nieruchomości wyleasingowanych w I półroczu 2009 r. wyniosła 1355 mln zł. To oznacza relatywnie mały spadek, wynoszący 18 proc. w porównaniu do analogicznego okresu ub.r. Po wzrostowym I kwartale, II kwartał tego roku przyniósł spadek przekraczający 29 proc. Dynamiki te mają odzwierciedlenie w spadającej ilości raportowania transakcji, która ze 143 w I półroczu 2008 r. obniżyła się do 104 w tym roku. Jest to spadek znaczny.

Średnia wartość transakcji w I półroczu 2009 r. wyniosła 9,9 mln zł i kształtowała się na poziomie zbliżonym do uzyskiwanego w zeszłym roku, kiedy to wynosiła 9,2 mln zł. Mimo to osiągnięte wyniki w dwu kwartałach tego roku były znacznie niższe od średniej z okresu 2004-2007 r. W owym czasie średnie wartości zawierania umów leasingu nieruchomości opiewały na poziomie 18 mln zł, prawie dwa razy więcej.

Leasing albo kredyt

Sięgający w I półroczu 2009 r. aż 40-proc. spadek wartości wyleasingowanych przedmiotów to przede wszystkim skutek znacznego spadku udziału inwestycji sfinansowanych leasingiem. Rynek leasingu w wyniku tego spadł znacznie bardziej niż same inwestycje, w przemyśle i budownictwie.

Mimo niekorzystnych wskaźników makroekonomicznych w leasingu łączna wartość portfela należności leasingowych w ruchomościach wzrosła w ciągu ostatnich 12 miesięcy o 8 proc. To może oznaczać zahamowanie tendencji spadkowej, może nawet lekkie wzrosty w końcu 2009 r.

Wzrost wartości należności leasingowej w ciągu ostatniego 1,5 roku wyniósł 25 proc. Tak więc jest on nadal kluczowym sposobem finansowania inwestycji w gospodarce. Łączna wartość należności leasingowych w kwocie 55,4 mld zł, w tym 47,3 mld zł dla ruchomości i 8,1 mld zł dla nieruchomości, nieznacznie tylko ustępuje wartości salda kredytów inwestycyjnych udzielanych na potrzeby rozwoju przedsiębiorstw przez banki. Saldo tych kredytów w I półroczu br. wynosiło 62,1 mld zł.

Dane NBP o podaży złotego na 30 czerwca tego roku nie wskazują, by nastąpiło drastyczne ograniczenie akcji kredytowych w zakresie kredytów inwestycyjnych. W ciągu ostatniego półtora roku saldo to wzrosło o ponad 30 proc. A w ciągu ostatnich 12 miesięcy o 14,5 proc. Wyhamowanie akcji kredytowych nastąpiło w ciągu I półrocza tego roku, a w II kwartale spłaty kredytów przeważały nad zaciąganiem nowych. Sytuacja ta wynika z ograniczenia popytu inwestycyjnego wśród firm i aprecjacji złotego w końcu II kwartału tego roku.

Stopy procentowe EBC

W strukturze nowej produkcji w sektorze leasingu ruchomości dominują umowy zawierane w złotych. W przypadku zaś leasingu nieruchomości dominuje leasing w walucie obcej. Niskie stopy procentowe EBC i Centralnego Banku Szwajcarii oraz wzmacniający się ostatnio złoty zachęcały przedsiębiorców do finansowania zakupów inwestycyjnych leasingiem walutowym lub denominowanym w walucie obcej. W efekcie udział takiej produkcji w rynku leasingu ruchomości wzrósł z 16,8 proc. w 2007 r. do 32,2 proc. w IV kwartale ub.r.

Gwałtowna deprecjacja złotego obserwowana szczególnie w IV kwartale 2008 r. i w I kwartale 2009 r. zniechęciła przedsiębiorców do finansowania zakupów inwestycyjnych w ruchomościach za pośrednictwem leasingu walutowego.

Co zamierza robić ZPL?

Związek Polskiego Leasingu chce wspólnie z innymi uczestnikami rynku motoryzacyjnego aktywnie uczestniczyć w konsultacjach dotyczących znoszenia barier w rozwoju tego rynku. ZPL zainicjował jeszcze w końcu ub.r. działania na rzecz zapoczątkowania procesu legislacyjnego w kierunku zmian w ustawach o podatku VAT, CIT i PIT, by leasing konsumpcyjny był bardziej popularny wśród klientów indywidualnych.

Ministerstwo Gospodarki zgodziło się z postulatami ZPL, by leasing konsumpcyjny stał się czynnikiem zwiększającym popyt wewnętrzny na rynku motoryzacyjnym. Obiecało, że podejmie stosowne kroki legislacyjne i opracuje projekty zmian w ustawach podatkowych do końca II kwartału tego roku. Tak było zapowiedziane m.in. w dokumencie pt. "Działania Ministerstwa Gospodarki na rzecz stabilności i rozwoju". W tym zakresie MG milczy, czyżby nic nie uczyniono, by spopularyzować od strony prawnej leasing konsumpcyjny, mimo zapowiedzi?

Jak informuje ZPL, branża leasingowa będzie rozwijać współpracę z samorządem terytorialnym, by popularyzować nowe produkty leasingowe, w szczególności leasing komunalny i leasing zwrotny nieruchomości. Będzie działać na rzecz zwiększenia udziału finansowania przedsięwzięć unijnych realizowanych przez jednostki samorządu terytorialnego za pośrednictwem leasingu.

ZPL kontynuować będzie działania mające na celu zwiększenie wykorzystania leasingu w procesie absorpcji funduszy unijnych, w tym poprzez umożliwienie refundowania ceny zakupu przedmiotu leasingu we wszystkich programach operacyjnych. Popularyzować będzie leasing jako jeden ze sposobów finansowania inwestycji poprzez tworzenie wspólnych projektów z organizacjami przedsiębiorców.

Obecnie ZPL przygotowuje wspólnie stanowisko branży w odniesieniu do:

1. Projektu ustawy implementującej unijną dyrektywę o kredycie konsumenckim,

2. Ewentualnego objęcia branży leasingowej nadzorem finansowym.

CFM nieco w górę

Sektor CFM w Polsce będzie się rozwijał, choć kryzys ten obecny proces znacznie zahamował. Branża ta radzi sobie z kryzysem nieco lepiej niż cały rynek leasingu.

Konsekwencje recesji wpływają także na zmiany w polityce przedsiębiorstw, usługodawców CFM, wobec klientów, także tych stałych odbiorców ich usług. Dochodzi nawet do rewizji niektórych już zawartych wcześniej usług. Zauważalne zmiany występują w szczególności w ocenie ryzyka związanego z zawieraniem nowych umów na dostawę i zarządzanie flotą. Robi się to o wiele skrupulatniej niż, powiedzmy, pół roku temu. Większą uwagę zwraca się na rachunek ekonomiczny kontraktu.

Decyzję o zawieraniu umów podejmuje się na podstawie informacji finansowych i ekonomicznych klienta, o kondycji gospodarczej usługobiorcy, jego powiązaniach kapitałowych z centralami i z innymi kontrahentami, oddziałami międzynarodowymi oraz ocenę bieżących przychodów i perspektyw finansowych branży, w której działa klient. Zapowiadany jeszcze na początku tego roku poziom 200 tys. aut zarządzanych i leasingowanych przez firmy CFM, wydaje się mało realny, mimo że kryzys mniej ich dotknął.

Andrzej Okrasiński

źródło informacji:

Jak zauważa gazeta, przyszłoroczny plan sprzedaży ziemi należącej do ANR opiewa na 90 tys. ha. To o 15 proc. więcej niż wyniosła sprzedaż agencji przed rokiem, ale do rekordu nadal daleko. Jak przyznaje "PB" Tomasz Nawrocki, prezes ANR, rząd zachęca ją, żeby sprzedawała więcej. Według prezesa, jeśli zostaną zniesione obecne bariery prawne, będzie szansa zbliżyć się do poziomu sprzedaży wynoszącego 200 tys. ha gruntów rocznie.

Ten optymistyczny scenariusz oznacza, że rząd mógłby liczyć na około 3 mld zł wpływów ze sprzedaży ziemi przez Agencję Nieruchomości Rolnych. Jednak zdaniem prezesa Ogólnopolskiego Porozumienia Organizacji Rewindykacyjnych, Mirosława Szypowskiego, dopóki nie znajdzie się przynajmniej w lasce marszałkowskiej, jakiekolwiek dysponowanie nieruchomościami, o które upominają się właściciele lub ich spadkobiercy, sprzedaż gruntów będzie kradzieżą i zostanie zaskarżona przez OPOR - odnotowuje gazeta.

Źródło: interia.pl

Jak zauważa gazeta, przyszłoroczny plan sprzedaży ziemi należącej do ANR opiewa na 90 tys. ha. To o 15 proc. więcej niż wyniosła sprzedaż agencji przed rokiem, ale do rekordu nadal daleko. Jak przyznaje "PB" Tomasz Nawrocki, prezes ANR, rząd zachęca ją, żeby sprzedawała więcej. Według prezesa, jeśli zostaną zniesione obecne bariery prawne, będzie szansa zbliżyć się do poziomu sprzedaży wynoszącego 200 tys. ha gruntów rocznie.

Ten optymistyczny scenariusz oznacza, że rząd mógłby liczyć na około 3 mld zł wpływów ze sprzedaży ziemi przez Agencję Nieruchomości Rolnych. Jednak zdaniem prezesa Ogólnopolskiego Porozumienia Organizacji Rewindykacyjnych, Mirosława Szypowskiego, dopóki nie znajdzie się przynajmniej w lasce marszałkowskiej, jakiekolwiek dysponowanie nieruchomościami, o które upominają się właściciele lub ich spadkobiercy, sprzedaż gruntów będzie kradzieżą i zostanie zaskarżona przez OPOR - odnotowuje gazeta.

Źródło: interia.pl

W związku z tym nowe przepisy przewidują, że walne zgromadzenie spółdzielni może podjąć uchwałę, w której określi obowiązek wniesienia przez członka spółdzielni dodatkowej wpłaty z tytułu przeniesienia własności lokalu, do którego przysługuje mu spółdzielcze prawo lokatorskie.

W przypadku gdy spółdzielnia skorzystała z pomocy uzyskanej ze środków publicznych lub innych, różnica między wartością rynkową lokalu a wartością zwaloryzowanego wkładu mieszkaniowego będzie podlegać zmniejszeniu o 50 proc. wartości pomocy uzyskanej przez spółdzielnię.

Zdaniem wnioskodawców, kwota powinna pokryć koszty ustalenia przez rzeczoznawcę wartości rynkowej lokalu. Podobna uchwała nie może być podjęta w przypadku roszczeń o przeniesienie własności lokalu powstałych na podstawie ustawy o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych.

Uchylony tani wykup

W projekcie nowelizacji ustawy poszerzono dotychczasowe obowiązki finansowe osoby ubiegającej się o zawarcie umowy przeniesienia własności lokalu o spłatę nominalnej kwoty umorzenia kredytu lub dotacji w części przypadającej na lokal. Będzie to dotyczyć przypadków, w których przekształceniu w odrębną własność podlegać będą spółdzielcze własnościowe prawa do lokalu ustanowione przed upływem 15 lat, a spółdzielnia skorzystała w trakcie budowy z pomocy uzyskanej ze środków publicznych lub innych.

Zmieniono również

przepisy dotyczące ustawy o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych, udzielaniu premii gwarancyjnych oraz refundacji bankom wypłaconych premii gwarancyjnych. Przyjęto, że członkowie spółdzielni mieszkaniowych, po dokonaniu spłaty kredytu mieszkaniowego, będą mieli nieograniczoną możliwość ustanawiania spółdzielczych własnościowych praw do lokali lub nabywania prawa ich własności.

Wniosek do 29 grudnia!

Przewidziano, że wnioski o przeniesienie praw własności lokalu złożone do 29 grudnia 2009 r. powinny zostać przez spółdzielnię załatwione do 30 marca 2010 r. na dotychczasowych zasadach. Ponadto, do końca 2012 r., wydłużono termin możliwości przekształcenia spółdzielczego lokatorskiego prawa na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu. Obecnie jest takich mieszkań ok 400 tysięcy.

Zdaniem analityków zasady uwłaszczeń w spółdzielniach zmienią się drastycznie a uwłaszczenie za " złotówkę " będzie wspomnieniem. Od nowego roku sami spółdzielcy będą decydować o zasadach wykupu mieszkań. Zarządy będą mieć 3 miesiące na realizację wniosków złożonych do roku. Nowe przepisy mają również przedłużyć termin przekształceń tam gdzie spółdzielnia nie jest właścicielem ani użytkownikiem gruntu do końca 2012 r.

Źródło: interia.pl

W związku z tym nowe przepisy przewidują, że walne zgromadzenie spółdzielni może podjąć uchwałę, w której określi obowiązek wniesienia przez członka spółdzielni dodatkowej wpłaty z tytułu przeniesienia własności lokalu, do którego przysługuje mu spółdzielcze prawo lokatorskie.

W przypadku gdy spółdzielnia skorzystała z pomocy uzyskanej ze środków publicznych lub innych, różnica między wartością rynkową lokalu a wartością zwaloryzowanego wkładu mieszkaniowego będzie podlegać zmniejszeniu o 50 proc. wartości pomocy uzyskanej przez spółdzielnię.

Zdaniem wnioskodawców, kwota powinna pokryć koszty ustalenia przez rzeczoznawcę wartości rynkowej lokalu. Podobna uchwała nie może być podjęta w przypadku roszczeń o przeniesienie własności lokalu powstałych na podstawie ustawy o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych.

Uchylony tani wykup

W projekcie nowelizacji ustawy poszerzono dotychczasowe obowiązki finansowe osoby ubiegającej się o zawarcie umowy przeniesienia własności lokalu o spłatę nominalnej kwoty umorzenia kredytu lub dotacji w części przypadającej na lokal. Będzie to dotyczyć przypadków, w których przekształceniu w odrębną własność podlegać będą spółdzielcze własnościowe prawa do lokalu ustanowione przed upływem 15 lat, a spółdzielnia skorzystała w trakcie budowy z pomocy uzyskanej ze środków publicznych lub innych.

Zmieniono również

przepisy dotyczące ustawy o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych, udzielaniu premii gwarancyjnych oraz refundacji bankom wypłaconych premii gwarancyjnych. Przyjęto, że członkowie spółdzielni mieszkaniowych, po dokonaniu spłaty kredytu mieszkaniowego, będą mieli nieograniczoną możliwość ustanawiania spółdzielczych własnościowych praw do lokali lub nabywania prawa ich własności.

Wniosek do 29 grudnia!

Przewidziano, że wnioski o przeniesienie praw własności lokalu złożone do 29 grudnia 2009 r. powinny zostać przez spółdzielnię załatwione do 30 marca 2010 r. na dotychczasowych zasadach. Ponadto, do końca 2012 r., wydłużono termin możliwości przekształcenia spółdzielczego lokatorskiego prawa na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu. Obecnie jest takich mieszkań ok 400 tysięcy.

Zdaniem analityków zasady uwłaszczeń w spółdzielniach zmienią się drastycznie a uwłaszczenie za " złotówkę " będzie wspomnieniem. Od nowego roku sami spółdzielcy będą decydować o zasadach wykupu mieszkań. Zarządy będą mieć 3 miesiące na realizację wniosków złożonych do roku. Nowe przepisy mają również przedłużyć termin przekształceń tam gdzie spółdzielnia nie jest właścicielem ani użytkownikiem gruntu do końca 2012 r.

Źródło: interia.pl

Blisko 60 proc. ankietowanych przez Money.pl jest zainteresowana nieruchomościami na rynku wtórnym, reszta przegląda oferty na rynku pierwotnym.

źródło:Money.pl

- Po załamaniu sprzedaży na przełomie 2008 i 2009 roku, z każdym miesiącem obserwujemy wzrost zainteresowania ofertami nieruchomości - mówi Money.pl Marcin Znajdź interesującą cię nieruchmość
Jańczuk z agencji nieruchomości Metrohouse. - Spora grupa wstrzymywała się z decyzją kupna lub budowy nawet rok, oczekując dalszego spadku cen.

- Część klientów najwyraźniej stwierdziła, że już teraz trzeba korzystać z okazji. Tym bardziej, że deweloperzy, czy sprzedający są skłonni do ustępstw. W tej chwili można liczyć na spore upusty cenowe, od kilku do nawet kilkudziesięciu tysięcy złotych. Rekordzista zbił w Warszawie cenę apartamentu o 40 tysięcy złotych - dodaje.

źródło: barometr cen nieruchomości Money.pl

Jego zdaniem o zwiększonym zainteresowaniu mieszkaniami świadczy też wyhamowanie spadku lub nawet niewielki Tutaj sprawdzisz ceny na rynku nieruchmości
wzrost cen metra kwadratowego w niektórych największych miasta, między innymi w Warszawie, Krakowie lub Wrocławiu.

- Stosunkowo wysoki procent chcących budować dom, tłumaczy mocny spadek cen działek - komentuje Marcin Jańczuk.

- Jeszcze ponad rok temu ceny niektórych działek zwłaszcza w dużych miasta były wywindowane do absurdalnych poziomów, często bardziej opłacało się kupić dom w stanie surowym niż sama działkę. Teraz te ceny znacznie spadły. Jak dodaje duże znaczenie mają też niższe ceny usług budowlanych i montażowych oraz samych materiałów. Szczególnie potaniały cegły, pustaki oraz blacha.

Główną barierą dla popytu jest brak kredytów

Blisko 45 proc. ankietowanych spośród tych, którzy nie są zainteresowani ani kupnem ani budową nieruchomości, odpowiedziała, że już posiadają mieszkanie lub dom.

Sprawdź ofertę kredytów mieszkaniowych
Aż 42 proc. stwierdziło, że nie stać ich na zakup lub nie posiadają zdolności kredytowych. Ponad jedna dziesiąta czeka na dalszy spadek cen, a niespełna 3 proc. twierdzi, że na rynku nie ma interesujących ich ofert.

- Myślę, że ceny jeszcze spadną, ilość udzielanych kredytów jest wciąż bardzo niska mówi Money.pl Marta Kosińska, analityk serwisu szybko.pl. - Prawdziwego odbicia i powrotu do poziomów sprzedaży sprzed dwóch lat, spodziewam się jednak dopiero w 2010, najprędzej w 2011 roku. Na pewno pomoże w tym Euro 2012 - dodaje.

• Kredyty hipoteczne ruszyły. Ale wciąż są drogie

W większości ankietowani liczą na sfinansowanie inwestycji częściowo lub w całości za kredyt. Niespełna 18 proc. kupi nieruchomość lub wybuduje dom za gotówkę.

źródło:Money.pl

Większość nie wyda więcej niż 400 tysięcy złotych, ale ponad 13 proc. grubo ponad pół miliona złotych lub ponad milion.

źródło:Money.pl

- Nieruchomości o wartości nie większej niż 300 - 400 tysięcy złotych, są najczęściej poszukiwane przez klientów - potwierdza Marcin Jańczuk z Metrohouse.Sprawdź czy otrzymasz kredyt z dopłatą

- Główny powód to bariera kredytowa, niewielu osobom udaje się uzyskać pożyczkę przekraczającą ten poziom. Także liczbę deklaracji dotyczących finansowania inwestycji częściowo za gotówkę, a w części na kredyt, można wyjaśnić ostrożnością banków i akceptowaniem tych wniosków w których klient deklaruje wkład własny - wyjaśnia Jańczuk.

Wielka płyta w odwrocie

Zaledwie 15 proc. ankietowanych myśli o kupnie własnego M w budynkach wybudowanych przed 1989 rokiem. Blisko 60 proc. zamierza kupić mieszkanie wybudowane po tej dacie lub nowe. Ciekawe jest, że aż 20 proc. chce kupić dom wolno stojący, a 5 proc. szeregówkę.

W większości internauci myślą o nieruchomości nie większej niż 85 m kw. - Standardem są mieszkania od 50 do 65 metrów kwadratowych - mówi Jańczuk.

źródło:Money.pl

Wybierając nieruchomość większość ankietowanych kieruje się ceną i lokalizacją - to ponad 80 proc., reszta bardziej standardem i metrażem. Przeważają ci, którzy zamierzają kupić nieruchomość lub się wybudować poza centrum miasta lub na wsi. W centrum szuka jej niespełna 30 proc. internautów.

Internet górą

Zdecydowanie dominują ci, którzy szukają ofert przede wszystkim w internecie. Kolejne źródła to biura nieruchomości i prasa.

źródło:Money.pl

Zdecydowana większość ankietowanych przez Money.pl - 95 proc. - chce kupić nieruchomość lub się wybudować dom by w nim zamieszkać. Reszta myśli o wynajmie lub traktuje to jako inwestycję.

Źródło: money.pl

Blisko 60 proc. ankietowanych przez Money.pl jest zainteresowana nieruchomościami na rynku wtórnym, reszta przegląda oferty na rynku pierwotnym.

źródło:Money.pl

- Po załamaniu sprzedaży na przełomie 2008 i 2009 roku, z każdym miesiącem obserwujemy wzrost zainteresowania ofertami nieruchomości - mówi Money.pl Marcin Znajdź interesującą cię nieruchmość
Jańczuk z agencji nieruchomości Metrohouse. - Spora grupa wstrzymywała się z decyzją kupna lub budowy nawet rok, oczekując dalszego spadku cen.

- Część klientów najwyraźniej stwierdziła, że już teraz trzeba korzystać z okazji. Tym bardziej, że deweloperzy, czy sprzedający są skłonni do ustępstw. W tej chwili można liczyć na spore upusty cenowe, od kilku do nawet kilkudziesięciu tysięcy złotych. Rekordzista zbił w Warszawie cenę apartamentu o 40 tysięcy złotych - dodaje.

źródło: barometr cen nieruchomości Money.pl

Jego zdaniem o zwiększonym zainteresowaniu mieszkaniami świadczy też wyhamowanie spadku lub nawet niewielki Tutaj sprawdzisz ceny na rynku nieruchmości
wzrost cen metra kwadratowego w niektórych największych miasta, między innymi w Warszawie, Krakowie lub Wrocławiu.

- Stosunkowo wysoki procent chcących budować dom, tłumaczy mocny spadek cen działek - komentuje Marcin Jańczuk.

- Jeszcze ponad rok temu ceny niektórych działek zwłaszcza w dużych miasta były wywindowane do absurdalnych poziomów, często bardziej opłacało się kupić dom w stanie surowym niż sama działkę. Teraz te ceny znacznie spadły. Jak dodaje duże znaczenie mają też niższe ceny usług budowlanych i montażowych oraz samych materiałów. Szczególnie potaniały cegły, pustaki oraz blacha.

Główną barierą dla popytu jest brak kredytów

Blisko 45 proc. ankietowanych spośród tych, którzy nie są zainteresowani ani kupnem ani budową nieruchomości, odpowiedziała, że już posiadają mieszkanie lub dom.

Sprawdź ofertę kredytów mieszkaniowych
Aż 42 proc. stwierdziło, że nie stać ich na zakup lub nie posiadają zdolności kredytowych. Ponad jedna dziesiąta czeka na dalszy spadek cen, a niespełna 3 proc. twierdzi, że na rynku nie ma interesujących ich ofert.

- Myślę, że ceny jeszcze spadną, ilość udzielanych kredytów jest wciąż bardzo niska mówi Money.pl Marta Kosińska, analityk serwisu szybko.pl. - Prawdziwego odbicia i powrotu do poziomów sprzedaży sprzed dwóch lat, spodziewam się jednak dopiero w 2010, najprędzej w 2011 roku. Na pewno pomoże w tym Euro 2012 - dodaje.

• Kredyty hipoteczne ruszyły. Ale wciąż są drogie

W większości ankietowani liczą na sfinansowanie inwestycji częściowo lub w całości za kredyt. Niespełna 18 proc. kupi nieruchomość lub wybuduje dom za gotówkę.

źródło:Money.pl

Większość nie wyda więcej niż 400 tysięcy złotych, ale ponad 13 proc. grubo ponad pół miliona złotych lub ponad milion.

źródło:Money.pl

- Nieruchomości o wartości nie większej niż 300 - 400 tysięcy złotych, są najczęściej poszukiwane przez klientów - potwierdza Marcin Jańczuk z Metrohouse.Sprawdź czy otrzymasz kredyt z dopłatą

- Główny powód to bariera kredytowa, niewielu osobom udaje się uzyskać pożyczkę przekraczającą ten poziom. Także liczbę deklaracji dotyczących finansowania inwestycji częściowo za gotówkę, a w części na kredyt, można wyjaśnić ostrożnością banków i akceptowaniem tych wniosków w których klient deklaruje wkład własny - wyjaśnia Jańczuk.

Wielka płyta w odwrocie

Zaledwie 15 proc. ankietowanych myśli o kupnie własnego M w budynkach wybudowanych przed 1989 rokiem. Blisko 60 proc. zamierza kupić mieszkanie wybudowane po tej dacie lub nowe. Ciekawe jest, że aż 20 proc. chce kupić dom wolno stojący, a 5 proc. szeregówkę.

W większości internauci myślą o nieruchomości nie większej niż 85 m kw. - Standardem są mieszkania od 50 do 65 metrów kwadratowych - mówi Jańczuk.

źródło:Money.pl

Wybierając nieruchomość większość ankietowanych kieruje się ceną i lokalizacją - to ponad 80 proc., reszta bardziej standardem i metrażem. Przeważają ci, którzy zamierzają kupić nieruchomość lub się wybudować poza centrum miasta lub na wsi. W centrum szuka jej niespełna 30 proc. internautów.

Internet górą

Zdecydowanie dominują ci, którzy szukają ofert przede wszystkim w internecie. Kolejne źródła to biura nieruchomości i prasa.

źródło:Money.pl

Zdecydowana większość ankietowanych przez Money.pl - 95 proc. - chce kupić nieruchomość lub się wybudować dom by w nim zamieszkać. Reszta myśli o wynajmie lub traktuje to jako inwestycję.

Źródło: money.pl

Zgodnie z projektem od 30 grudnia 2009 r. walne zgromadzenia będą uprawnione do wprowadzania dodatkowych opłat przy wyodrębnianiu własności mieszkań lokatorskich. Ich wysokość nie będzie mogła przekraczać różnicy pomiędzy wartością rynkową lokalu a zwaloryzowaną wartością wkładu mieszkaniowego lub jego części. Różnica ta miałaby podlegać zmniejszeniu o 50 proc. pomocy uzyskanej ze środków publicznych lub z innych środków, zwaloryzowanej proporcjonalnie do aktualnej wartości mieszkania.

Czas do końca roku na wniosek

Tym samym lokatorzy, którzy w przyszłym roku zdecydują się na przekształcenie mieszkania lokatorskiego w odrębną własność, po wejściu w życie uchwał walnego zgromadzenia będą musieli zapłacić dodatkowo nawet kilkadziesiąt tysięcy złotych. Z kolei ci, którzy złożą wnioski wcześniej, dostaną własność lokalu, zwracając spółdzielni koszty jego budowy, nominalną kwotę umorzenia państwowego kredytu (od kilku do kilkudziesięciu złotych) i spłacając bieżące zadłużenie czynszowe.

Adam Makosz

interia.pl

Zgodnie z projektem od 30 grudnia 2009 r. walne zgromadzenia będą uprawnione do wprowadzania dodatkowych opłat przy wyodrębnianiu własności mieszkań lokatorskich. Ich wysokość nie będzie mogła przekraczać różnicy pomiędzy wartością rynkową lokalu a zwaloryzowaną wartością wkładu mieszkaniowego lub jego części. Różnica ta miałaby podlegać zmniejszeniu o 50 proc. pomocy uzyskanej ze środków publicznych lub z innych środków, zwaloryzowanej proporcjonalnie do aktualnej wartości mieszkania.

Czas do końca roku na wniosek

Tym samym lokatorzy, którzy w przyszłym roku zdecydują się na przekształcenie mieszkania lokatorskiego w odrębną własność, po wejściu w życie uchwał walnego zgromadzenia będą musieli zapłacić dodatkowo nawet kilkadziesiąt tysięcy złotych. Z kolei ci, którzy złożą wnioski wcześniej, dostaną własność lokalu, zwracając spółdzielni koszty jego budowy, nominalną kwotę umorzenia państwowego kredytu (od kilku do kilkudziesięciu złotych) i spłacając bieżące zadłużenie czynszowe.

Adam Makosz

interia.pl

Mało kto zdaje sobie przy tym sprawę, że organy podatkowe coraz skuteczniej kontrolują takie osoby. Tymczasem ukrywanie takich przychodów robi się coraz mniej opłacalne. Podejmowane ryzyko jest bowiem niewspółmiernie wysokie w stosunku do grożących kar (orzekane są grzywny od kilkuset nawet do kilkunastu tysięcy złotych).

Wraz ze zbliżającym się rokiem szkolnym i akademickim, czyli początkiem kolejnego sezonu wynajmowania pokoi i mieszkań, warto zastanowić się, czy nie nadarza się najlepsza okazja na wyjście z szarej strefy najmu i zalegalizowania naszych dochodów. Okazja tym lepsza, że w 2010 roku zostanie zlikwidowana 20-proc. stawka stosowana dziś przy opodatkowaniu najmu ryczałtem.

Cały czynsz opodatkowany zatem będzie niską 8,5-proc. stawką podatku. Dziś jest tak tylko przy przychodach do 4 tys. euro. Później od nadwyżki płaci się już podatek według stawki 20 proc.

Krystyna Górczak

interia.pl

Mało kto zdaje sobie przy tym sprawę, że organy podatkowe coraz skuteczniej kontrolują takie osoby. Tymczasem ukrywanie takich przychodów robi się coraz mniej opłacalne. Podejmowane ryzyko jest bowiem niewspółmiernie wysokie w stosunku do grożących kar (orzekane są grzywny od kilkuset nawet do kilkunastu tysięcy złotych).

Wraz ze zbliżającym się rokiem szkolnym i akademickim, czyli początkiem kolejnego sezonu wynajmowania pokoi i mieszkań, warto zastanowić się, czy nie nadarza się najlepsza okazja na wyjście z szarej strefy najmu i zalegalizowania naszych dochodów. Okazja tym lepsza, że w 2010 roku zostanie zlikwidowana 20-proc. stawka stosowana dziś przy opodatkowaniu najmu ryczałtem.

Cały czynsz opodatkowany zatem będzie niską 8,5-proc. stawką podatku. Dziś jest tak tylko przy przychodach do 4 tys. euro. Później od nadwyżki płaci się już podatek według stawki 20 proc.

Krystyna Górczak

interia.pl

Odpowiedzią na tak postawione pytanie jest często twierdzenie, że tylko złoto stanowi gwarancję zachowania  swoich aktywów w trudnych czasach. Można byłoby się zgodzić z tą tezą gdyby nie znacząca uciążliwość związana z jego przechowywaniem, kosztami jego zabezpieczenia, stratami przy szybkiej sprzedaży w lombardach lub stres związany z jego fizycznym posiadaniem.

Wyobraźmy sobie, że posiadamy skrytkę bankową na jego przechowywanie. I wyobraźmy sobie, czy przy sytuacjach nadzwyczajnych mielibyśmy do niej dostęp i czy  cokolwiek byśmy tam znaleźli po odwołaniu tego stanu?

Dlatego jako najlepszą inwestycję polecam  ziemię rolną kupowaną w różnych kawałkach w różnych  gminach w pobliżu większych miast,  turystycznych regionach (Góry i Mazury)-jako sposób na dywersyfikację szczególnie dla osób które wyczerpały już swoje priorytety inwestycyjne.

Dlaczego akurat ziemia rolna ?
Najważniejszym kryterium jest oczywiście zwrot z zaangażowanego kapitału zarówno w krótkim, średnim jak i dłuższym horyzoncie czasowym. W każdym ujęciu  zwroty z kapitału są lepsze niż w przypadku innych instrumentów finansowych-nie mówiąc nawet o lokatach bankowych czy obligacjach. Średni roczny zwrot z kapitału to 20-30 procent. Ale zdarzają się lata  w których „szaleństwo zakupów” nakręca koniunkturę nawet powyżej 100% rocznie.

Zjawisko to zauważyło spora liczba osób fizycznych, firm, banków, funduszy a nawet państw które bez rozgłosu wykupują tereny innych państw początkując erę agrokolonializmu.

Na przykład w 2008 r:
-Chiny kupiły ponad 2 mln hektarów ( głownie na Filipinach, w Laosie, Indiach)
-Korea Pd. Kupiła  ponad 2,5 mln ha  (głownie w Mongolii,Sudanie i na Madagaskarze)
-Arabia Saudyjska kupiła ponad 1,6 mln ha (głownie w Indonezji i Sudanie)
-Libia kupiła ponad 250 tys ha na Ukrainie
To są transakcje o których wiemy. A o ilu jeszcze nie wiemy?

Dlaczego więc ziemia ma taką tendencję do wzrostu cen?
Odpowiedź można sprowadzić do jednej prostej przyczyny-jest to dobro ograniczone i niepowtarzalne którego nie można ani wyprodukować, ani zmagazynować. Można natomiast  w zależności od sytuacji traktować jako tereny rolne, budowlane, kopalniane i do wielu innych  celów w tym również strategicznych.

Polska  specyfika wprowadza  jeszcze od 2004 roku (wejście do Unii Europejskiej  wiele dodatkowych bonusów w przypadku jej posiadania, a mianowicie:
-dopłaty bezpośrednie do hektara, które z każdym rokiem są coraz większe
-możliwość  otrzymania przez rolnika Renty Strukturalnej na którą może przejść – przy określonych warunkach-w wieku 55 lat
-dopłaty przez okres 20 lub 15 lat przy zalesieniu terenu rolnego
-korzystanie z innych Programów Rozwoju Obszarów Wiejskich jak np. Młody Rolnik

Poza tym  przy posiadaniu powyżej jednego hektara zawsze można liczyć na ubezpieczenie w Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego.

Jednak to co stanowi o potencjalnie dużym zwrocie z inwestycji to możliwość przekwalifikowania gruntu rolnego w grunt budowlany lub siedliskowy. Dalsze doprowadzenie infrastruktury (media, drogi) do tego terenu  oraz jego sprzedaż-gwarantuje ponadprzeciętne zyski. Dlatego długofalowe działania  na tym polu można śmiało traktować jako budowanie swojego prywatnego filaru emerytalnego.

W ten sposób unika się codziennego stresu związanego z  codzienną obserwacją notowań kursów akcji, walut, kontraktów i innych instrumentów finansowych.

Tak więc poza walorem jakim jest lokata w tego rodzaju nieruchomość, dbamy o swoją emeryturę ,swoje zdrowie (brak nadciśnienia) godną przyszłość swoją i swojej rodziny.

Bartek Jankowski
Bank Ziemi

gk

inwestycje.pl